Μινι οδοιπορικο 30 χρονια ΛΕΜΟΤ, Αγ. Αννα Ευβοια, 29-31/5/09 ¶
Από: WBP στις 31/05/2009 9:49 μμ.
Το πρωτο κομματι στο MP3-player ηταν το Sweet Home Alabama των Lynnyrd Skynnyrd... και μετα το πρωτο μετρο ακολουθηθηκε απο το γνωστο βρρρμ του τρικιλυνδρου κινητηρα που πηρε μπρος...
Σαββατο μεσημερακι, με εναν λαμπρο ηλιο απο πανω του, το Tiger ροβολησε προς Αχαρνων και μετα Εθνικη Οδο. Προορισμος : το camping Αγια Αννα, στην παραλια Αγιας Αννας στην ΒΑ Ευβοια, το οποιο θα φιλοξενουσε μια μεγαλη γιορτη για καποιους απο εμας... Η πιο παλια - η πρωτη- λεσχη μοτοσυκλεττας στην Ελλαδα, η ΛΕΜΟΤ, θα γιορταζε τα 30 χρονια απο την γεννηση της.
Η Εθνικη - παραδοξως - σχεδον αδεια... σε μιση ωρα ημουν Σχηματαρι, κι απο κει στροφη δεξια προς Χαλκιδα. Στο κρανος αντηχουσαν συνεχως παλια κομματια rock, το ενα πισω απο το αλλο.. καθενα απο αυτα ενας σταθμος στην ιστορια της rock - μουσικη που ταιριαζε ιδιαιτερα με την οδηγηση και το mood μου την συγκεκριμενη στιγμη.
Το βαρετο κομματι απο την γεφυρα της Χαλκιδας μεχρι τα Ψαχνα περασε σχετικα ευκολα... βρηκα μια μικρη κινηση αλλα δε με ενοιαζε... Μετα τα Ψαχνα, αρχισε η απολαυση. 40 χιλιομετρα στροφιλικι μεσα απο υπεροχα καταπρασινα τοπια που δεν εχουν να ζηλεψουν τιποτε απο το εξωτερικο, δροσερο αερακι και πεντακαθαρη ατμοσφαιρα που εκανε τον ουρανο να φαινεται ολογαλαζος... Εκλεισα τη μουσικη. Δεν ηθελα τιποτε να μου χαλαει την απολαυση του αερα και του ηχου του κινητηρα μου.. Σφιχτο κομματι, ομορφες συνεχεις στροφες με καλο οδοστρωμα και καλη κλιση... ο Τιγρης στο στοιχειο του. Επιασα τον εαυτο μου να χαμογελαει χαζα απολαμβανοντας την οδηγηση με ολες μου τις αισθησεις.
Μετα τον Αη Γιαννη τον Ρωσσο, στροφη δεξια... 20 χιλιομετρα μεχρι την εξοδο για Αγια Αννα, αρκετα απο αυτα διπλα απο ενα καταπρασινο τοπιο με πλατανια και ενα ποταμακι να το διασχιζει... Η γνωριμη ταμπελλα "Παραλια Αγιας Αννας" εμφανιστηκε μετα την Στροφυλια.. Αλλα 10 χιλιομετρα κι εφτασα!
Δεκαδες μηχανες παρατεταγμενες στην εισοδο του camping θα εκαναν και τον πλεον ανενημερωτο να καταλαβει οτι καποιο moto-happening γινεται στο camping. Αφιξη - Εγγραφη - Χαρτια - Αναμνηστικο Μπλουζακι (αραγε ποσες λεσχες μπορουν να βγαλουν μπλουζακι που να λεει 30 ΧΡΟΝΙΑ???) - τακτοποιηση...
Δεξια κι αριστερα, γνωριμα φιλικα προσωπα... αλληλοχαιρετιομαστε.. ο γνωριμος τροπος που οι μοτοσυκλεττιστες χαιρετιουνται, σφιγγοντας οχι μονο το χερι αλλα ολο το μπρατσο κυριαρχει παντου... καποιοι απο εμας εχουν να δουν τους υπολοιπους πολυ καιρο...
Καποια στιγμη βλεπω τον Γιαννη, παλαιμαχο μοτοσυκλεττιστη με πολλες δεκαετιες στην πλατη του, να κλαιει σαν μικρο παιδι... Συγκινηση και αναμνησεις αγαπημενων φιλων που χαθηκαν προσφατα... δεν ειναι λιγο να περνας μια ζωη σχεδον με μια παρεα, να δενεσαι και να γινεσαι ΦΙΛΟΣ, ξεκινωντας απο μια κοινη αγαπη : την μοτοσυκλεττα!
Μεχρι να φτασει η ωρα της κεντρικης εκδηλωσης, διαφορα πηγαδακια, στα οποια συζητιουνται προηγουμενα η μελλοντικα ταξιδια, οι καινουργιες - η οι παλιες - μοτο μας, η επερχομενη Πανελληνια, ιστοριες και πλακες απο προηγουμενες η και παμπαλαιες εκδρομες...
Η Ωρα φτανει... ο τωρινος προεδρος παιρνει τον λογο..! Πρωτος - και επιτιμος - προσκεκλημενος για να απευθυνει χαιρετισμο, ποιος αλλος... ο ΠΡΩΤΟΣ προεδρος της Λεσχης, Παναγιωτης Καραμπελας, ο οποιος, μαζι με μια ομαδα φιλων που πηγαιναν βολτες με τις μηχανες τους το 78-79, ιδρυσαν την ΛΕΜΟΤ.
Το κλιμα αρκετα φορτισμενο συγκινησιακα... παλια και νεωτερα στελεχη παιρνουν το λογο με τη σειρα τους. Στη συνεχεια απονομες και αναμνηστικα στα μελη που ειναι 30, 25, 20 χρονια στη λεσχη.
Σε ολη την διαρκεια της εκδηλωσης, τα video projectors του χωρου προβαλλουν φωτογραφιες απο το φωτογραφικο αρχειο της λεσχης... απο LAVERDA 1000 ' 75 μεχρι τα σημερινα Hayabusa... Μελη που τωρα εχουν ασπρα - η καθολου - μαλλια, εμφανιζονται στον τοιχο των αναμνησεων με τα μαυρα τους μαλλια πριν απο 20 η 30 χρονια... Αναμεσα τους και καποια αγαπημενα προσωπα που χαθηκαν προωρα... Η ευχη ολων η ιδια.. να'μαστε καλα και να γιορτασουμε τα 50 χρονια μας, με την ιδια αγαπη για την μοτοσυκλεττα, με την ιδια αγαπη για την Λεσχη μας και με την ιδια φιλια που μας δενει ολους.
Η εκδηλωση τελειωσε... let the dance begin. Χορος και γλεντι μεχρι πρωιας, με ηχους κυριως rock - αλλα δεν ελλειψαν και αλλα ακουσματα, απο disco μεχρι τσιφτετελια... Λες και δεν ξερετε πως γλεντανε οι μοτοσυκλεττιστες...!!
Λες και στις 10:30, ειχαμε ολοι ραντεβου στην καφετερια... ΚΑΦΕΣ!!! Αλλοι θα τραβηξουν βορεια, αλλοι νοτια.. Οι μηχανες φορτωνονται με τα σαμαρια, τις βαλιτσες, τα tank-bags... τα jackets κουμπωθηκαν... τα κρανη εκλεισαν... βρρρμ.... Παμε!!
Η ιδια απολαυστικη διαδρομη, σημερα ηταν ακομα πιο ομορφη... Ψιλοσκοτεινη, κατω απο εναν μουντο συννεφιασμενο - αλλα στεγνο - ουρανο, γεματη μυρωδιες και δροσερο αερα... Με το που φτασαμε Αρτακη για τον δευτερο καφε, ενας λαμπρος ηλιος εδωσε την θεση του στη μουνταδα... Σε μια ωρα ημουν σπιτι.. Ωρα για μια ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΜΠΥΡΑ!!!
Δεν ειμαι 30 χρονια στη Λεσχη.. γραφτηκα μολις το '92... Για μενα ομως ολοι αυτοι οι ανθρωποι ειναι φιλοι, οικογενεια... και ειμαι περηφανος που ανηκω στην παρεα τους και φερω το διακριτικο ΛΕΜΟΤ στην πινακιδα μου και στο μπουφαν μου! Ευχομαι να τα ξαναπουμε και στα 35 χρονια.. και στα 40.. και στα 50!
Χρονια πολλα ΛΕΜΟΤ... Χρονια μας πολλα ΦΙΛΟΙ μου!
Σαββατο μεσημερακι, με εναν λαμπρο ηλιο απο πανω του, το Tiger ροβολησε προς Αχαρνων και μετα Εθνικη Οδο. Προορισμος : το camping Αγια Αννα, στην παραλια Αγιας Αννας στην ΒΑ Ευβοια, το οποιο θα φιλοξενουσε μια μεγαλη γιορτη για καποιους απο εμας... Η πιο παλια - η πρωτη- λεσχη μοτοσυκλεττας στην Ελλαδα, η ΛΕΜΟΤ, θα γιορταζε τα 30 χρονια απο την γεννηση της.
Η Εθνικη - παραδοξως - σχεδον αδεια... σε μιση ωρα ημουν Σχηματαρι, κι απο κει στροφη δεξια προς Χαλκιδα. Στο κρανος αντηχουσαν συνεχως παλια κομματια rock, το ενα πισω απο το αλλο.. καθενα απο αυτα ενας σταθμος στην ιστορια της rock - μουσικη που ταιριαζε ιδιαιτερα με την οδηγηση και το mood μου την συγκεκριμενη στιγμη.
Το βαρετο κομματι απο την γεφυρα της Χαλκιδας μεχρι τα Ψαχνα περασε σχετικα ευκολα... βρηκα μια μικρη κινηση αλλα δε με ενοιαζε... Μετα τα Ψαχνα, αρχισε η απολαυση. 40 χιλιομετρα στροφιλικι μεσα απο υπεροχα καταπρασινα τοπια που δεν εχουν να ζηλεψουν τιποτε απο το εξωτερικο, δροσερο αερακι και πεντακαθαρη ατμοσφαιρα που εκανε τον ουρανο να φαινεται ολογαλαζος... Εκλεισα τη μουσικη. Δεν ηθελα τιποτε να μου χαλαει την απολαυση του αερα και του ηχου του κινητηρα μου.. Σφιχτο κομματι, ομορφες συνεχεις στροφες με καλο οδοστρωμα και καλη κλιση... ο Τιγρης στο στοιχειο του. Επιασα τον εαυτο μου να χαμογελαει χαζα απολαμβανοντας την οδηγηση με ολες μου τις αισθησεις.
Μετα τον Αη Γιαννη τον Ρωσσο, στροφη δεξια... 20 χιλιομετρα μεχρι την εξοδο για Αγια Αννα, αρκετα απο αυτα διπλα απο ενα καταπρασινο τοπιο με πλατανια και ενα ποταμακι να το διασχιζει... Η γνωριμη ταμπελλα "Παραλια Αγιας Αννας" εμφανιστηκε μετα την Στροφυλια.. Αλλα 10 χιλιομετρα κι εφτασα!
Δεκαδες μηχανες παρατεταγμενες στην εισοδο του camping θα εκαναν και τον πλεον ανενημερωτο να καταλαβει οτι καποιο moto-happening γινεται στο camping. Αφιξη - Εγγραφη - Χαρτια - Αναμνηστικο Μπλουζακι (αραγε ποσες λεσχες μπορουν να βγαλουν μπλουζακι που να λεει 30 ΧΡΟΝΙΑ???) - τακτοποιηση...
Δεξια κι αριστερα, γνωριμα φιλικα προσωπα... αλληλοχαιρετιομαστε.. ο γνωριμος τροπος που οι μοτοσυκλεττιστες χαιρετιουνται, σφιγγοντας οχι μονο το χερι αλλα ολο το μπρατσο κυριαρχει παντου... καποιοι απο εμας εχουν να δουν τους υπολοιπους πολυ καιρο...
Καποια στιγμη βλεπω τον Γιαννη, παλαιμαχο μοτοσυκλεττιστη με πολλες δεκαετιες στην πλατη του, να κλαιει σαν μικρο παιδι... Συγκινηση και αναμνησεις αγαπημενων φιλων που χαθηκαν προσφατα... δεν ειναι λιγο να περνας μια ζωη σχεδον με μια παρεα, να δενεσαι και να γινεσαι ΦΙΛΟΣ, ξεκινωντας απο μια κοινη αγαπη : την μοτοσυκλεττα!
Μεχρι να φτασει η ωρα της κεντρικης εκδηλωσης, διαφορα πηγαδακια, στα οποια συζητιουνται προηγουμενα η μελλοντικα ταξιδια, οι καινουργιες - η οι παλιες - μοτο μας, η επερχομενη Πανελληνια, ιστοριες και πλακες απο προηγουμενες η και παμπαλαιες εκδρομες...
Η Ωρα φτανει... ο τωρινος προεδρος παιρνει τον λογο..! Πρωτος - και επιτιμος - προσκεκλημενος για να απευθυνει χαιρετισμο, ποιος αλλος... ο ΠΡΩΤΟΣ προεδρος της Λεσχης, Παναγιωτης Καραμπελας, ο οποιος, μαζι με μια ομαδα φιλων που πηγαιναν βολτες με τις μηχανες τους το 78-79, ιδρυσαν την ΛΕΜΟΤ.
Το κλιμα αρκετα φορτισμενο συγκινησιακα... παλια και νεωτερα στελεχη παιρνουν το λογο με τη σειρα τους. Στη συνεχεια απονομες και αναμνηστικα στα μελη που ειναι 30, 25, 20 χρονια στη λεσχη.
Σε ολη την διαρκεια της εκδηλωσης, τα video projectors του χωρου προβαλλουν φωτογραφιες απο το φωτογραφικο αρχειο της λεσχης... απο LAVERDA 1000 ' 75 μεχρι τα σημερινα Hayabusa... Μελη που τωρα εχουν ασπρα - η καθολου - μαλλια, εμφανιζονται στον τοιχο των αναμνησεων με τα μαυρα τους μαλλια πριν απο 20 η 30 χρονια... Αναμεσα τους και καποια αγαπημενα προσωπα που χαθηκαν προωρα... Η ευχη ολων η ιδια.. να'μαστε καλα και να γιορτασουμε τα 50 χρονια μας, με την ιδια αγαπη για την μοτοσυκλεττα, με την ιδια αγαπη για την Λεσχη μας και με την ιδια φιλια που μας δενει ολους.
Η εκδηλωση τελειωσε... let the dance begin. Χορος και γλεντι μεχρι πρωιας, με ηχους κυριως rock - αλλα δεν ελλειψαν και αλλα ακουσματα, απο disco μεχρι τσιφτετελια... Λες και δεν ξερετε πως γλεντανε οι μοτοσυκλεττιστες...!!
Λες και στις 10:30, ειχαμε ολοι ραντεβου στην καφετερια... ΚΑΦΕΣ!!! Αλλοι θα τραβηξουν βορεια, αλλοι νοτια.. Οι μηχανες φορτωνονται με τα σαμαρια, τις βαλιτσες, τα tank-bags... τα jackets κουμπωθηκαν... τα κρανη εκλεισαν... βρρρμ.... Παμε!!
Η ιδια απολαυστικη διαδρομη, σημερα ηταν ακομα πιο ομορφη... Ψιλοσκοτεινη, κατω απο εναν μουντο συννεφιασμενο - αλλα στεγνο - ουρανο, γεματη μυρωδιες και δροσερο αερα... Με το που φτασαμε Αρτακη για τον δευτερο καφε, ενας λαμπρος ηλιος εδωσε την θεση του στη μουνταδα... Σε μια ωρα ημουν σπιτι.. Ωρα για μια ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΜΠΥΡΑ!!!
Δεν ειμαι 30 χρονια στη Λεσχη.. γραφτηκα μολις το '92... Για μενα ομως ολοι αυτοι οι ανθρωποι ειναι φιλοι, οικογενεια... και ειμαι περηφανος που ανηκω στην παρεα τους και φερω το διακριτικο ΛΕΜΟΤ στην πινακιδα μου και στο μπουφαν μου! Ευχομαι να τα ξαναπουμε και στα 35 χρονια.. και στα 40.. και στα 50!
Χρονια πολλα ΛΕΜΟΤ... Χρονια μας πολλα ΦΙΛΟΙ μου!
Always regret for what u didn't do, never for what u did.
