Αθηνα-Ελαφονησος-Γιαννενα-Θεσσαλονικη-Αθηνα ¶
Από: alki_viades στις 21/06/2009 11:49 πμ.
Ξεκινησαμε χωριστα αλλα σχεδον ταυτοχρονα απο Αθηνα, μετα απο σχετικα νορμαλ κινηση κανω την πρωτη σταση στα ΣΕΑ Αρτεμησιου. Βαζω βενζινη, παιρνω κι ενα τηλεφωνο να δω που ειναι, ηταν κι αυτοι εκει! Ειχαν e-pass κι απεφυγαν τις ουρες στα διοδια, που εγω απεφυγα με τον κλασικο «δε μ’αρεσει αλλα περναω μπροστα γιατι δεν παλευω μιση ωρα μονος ακινητος στη ζεστη με το δερματινο» τροπο...
Μασα, μπουρου μπουρου και μιση ωρα μετα φευγουμε, εγω μεχρι να βαλω ωτασπιδες, κρανος, γαντια κτλ ξεκιναω δευτερος αλλα φουριοζος. Περναω την Τριπολη, περναω μια μεγαλη ευθεια, ανεβαινω ενα βουνο, θαυμαζω κατι ανεμογεννητριες, κατεβαινω το βουνο, δεν τους βλεπω, λεω μα καλα ποσο γρηγορα πανε, ανεβαινω κι αλλο ενα βουνο, το κατεβαινω, βλεπω κατι φουγαρα απο μακρια, σκεφτομαι «κοιτα να δεις που φαινεται η Μεγαλοπολη απο εδω» και μετα βλεπω κατι «χ δημοτικο Μεγαλοπολης», «ψ μπακαλικο Μεγαλοπολης» αρχιζω και ανησυχω. Ρωταω ενα βενζιναδικο μου λεει κανουν εργα στην Τριπολη και δεν ειδες τη ταμπελα , πρεπει να γυρισεις πισω Τριπολη, ειναι ο πιο συντομος δρομος για Σπαρτη!!!
Νευρα γιατι εχω μια ωρα φως ακομα, κανω αλλα 35χλμ στροφιλικι σε 2 βουνα χωρις καμια διαθεση για στροφιλικι, παω προς Σπαρτη, νυχτωνει, περναω Κροκεες, Μωλαους, μεσα απο κατι κουφες παρακαμψεις που εχουν κανει, κι απο εκει αρχιζει ο πραγματικος κωλοδρομος. Νυχτα, πολλες κακες στροφες, το φεγγαρι να φεγγει πιο πολυ απο τα μεσαια του Τιγρη, ημουν συνεχεια στο μεσαια-μεγαλα να μη στραβωνω τους απεναντι. Σε μια φαση βρηκα εναν (προφανως ντοπιο) τετρατροχο ο ποιος ηξερε πολυ καλα που και πως πηγαινε οποτε τον ακολουθω με δυσκολια, στον τυπο, στην ουσια στις εξοδους τον προλαβαινα, για να μου δειχνει το δρομο.
Κι εκει που ελεγα ειμαστε καλα, σε μια κατηφορα με καμια 80αρια, βλεπω τον δρομο καπως να ασπροασημιζει, λεω τι ειναι αυτο και πριν το καταλαβω βρισκομαι σε χωμα!!!! Χωρις απολυτως καμια προειδοποιηση ή σημανση δεν υπηρχε ασφαλτος για καμια 100 μετρα :O Καπως καταφερα να κρατηθω και να μη κλεισω παρα ελαχιστα το γκαζι, τελικα δεν εφαγα τα μουτρα μου, αναρωτιεμαι αν ειχα πεσει αν θα το προσεχε ο τυπος ή θα με εβρισκε ο επομενος....
Τεσπα, φτανω Νεαπολη, μπαινω στο φερυ, βλεπω τα νερα 4μ βαθος και πιο πρασινα απο πισινας και λεω χαλαλι. Απεναντι με περιμενει ο οδηγος του τουτου, παμε στα δωματια, παω να παρκαρω, η κ$#%#$^ η ιδιοκτητρια εχει στρωσει το παρκινγκ με μαλακο χωμα, πλαινο σταντ δε παιζει, δοκιμαζω κεντρικο, βυθιζεται λιγο αλλα φαινεται οκ, 1 δευτερολεπτο μετα γερνει προς την ΑΛΛΗ πλευρα και πεφτει ξωφαλτσα σ’ενα δεντρο! Απολογισμος σπασμενη μανετα φρενου στην ακρη, οποτε οκ, και ελαχιστες, σχεδον αορατες γρατζουνιες στο τεποζιτο. Ισως να ειναι το βερνικι μονο, θα το δω καποια στιγμη.
330χλμ ειναι υποτιθεται η αποσταση απο Αθηνα, εγω την εκανα 400 σε 5,5 ωρες, ας εναι καλα η παρατηρητικοτητα μου και τα εργα του ΥΠΕΧΩΔΕ. Και μια φωτο απο την παραλια του μικρου Σιμου, o ΑΝΣΚ: