"Toumani Diabate", "Piano Duo Antithesis" ¶
Από: Piki στις 28/06/2009 11:44 μμ.
είναι κανείς για αφρικάνικα;
Το Σχολείον, Χώρος Α / 9 Ιουλίου 2009, 21:00 Πειραιώς 52
Ήχοι του Κόσμου
Ερμηνεύουν:
Toumani Diabaté, κόρα
Fode Kouyaté, κρουστά
Fodé Lassana Diabaté, μπαλαφόν
Kasse Mady Diabaté, φωνητικά
Fanta Mady Kouyaté, κιθάρα
Mohamed Koyta, μπάσο
Ganda Toumkara, νγκόνι
Η μουσική του μεγαλύτερου σολίστ της παραδοσιακής αφρικανικής άρπας «κόρα», από το Μάλι, αποτελεί τεράστια έκπληξη. Τι θα πει «έκπληξη»; Θα πει να ανακαλύπτεις στη μουσική παράδοση μιας από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη έναν αμύθητο πλούτο ήχων και μουσικών αναφορών: μπλουζ, τζαζ, ροκ, σόουλ, δυτικοαφρικανικές παραδόσεις... Όταν όμως ο Τουμάνι Ντιαμπατέ αρχίζει να γλιστρά τα δάχτυλά του στις χορδές της άρπας και οι μουσικοί να συνοδεύουν τις μελωδικές του ιστορίες δεν υπάρχει πλέον έκπληξη. Μετουσιώνεται σε αυθεντική εμπειρία.
ή για συνδυασμό πιάνου με κρουστά;
Συναυλία με τους Piano Duo Antithesis
Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Αίθουσα Παρνασσός / 8 Ιουλίου 2009, 21:00
Έργα των Μηνά Μπορμπουδάκη, Béla Bartók, Maurice Ravel, Βίτολντ Λουτοσλάφσκι
Ερμηνεύουν:
Αθηνά Καψετάκη, κρουστά
Σπύρος Λάμπουρας, κρουστά
Δημήτρης Καρύδης, πιάνο
Πέτρος Μόσχος, πιάνο
Η τελευταία συναυλία «στεγάζει» μια ετερόκλητη συλλογή από περισσότερο ή λιγότερο γνωστά κομμάτια του ευρωπαϊκού 20ού αιώνα, με κοινό παρονομαστή την ενέργεια και το δυναμισμό: ξεκινώντας με τις Παραλλαγές σε ένα θέμα του Παγκανίνι (1941) του Πολωνού Βίτολντ Λουτοσλάβσκι (ακαταμάχητο μπουρλέσκ γραμμένο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όταν ο συνθέτης έπαιζε πιάνο στα καφέ της Βαρσοβίας), η συναυλία συνεχίζεται με δύο θρυλικά έργα: την Σονάτα για δύο πιάνα και κρουστά (1937) του Μπέλα Μπάρτοκ και την πιανιστική εκδοχή του έργου La valse (1919-1920) του Μωρίς Ραβέλ – νοσταλγική, ανελέητη απεικόνιση της Βιέννης της «μπελ επόκ», χαμένης στα συντρίμμια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η συναυλία τελειώνει με το έργο Χωρόχρονος Ι (1997) του Κρητικού, εγκατεστημένου στο Μόναχο Μηνά Μπορμπουδάκη, του οποίου η μουσική ξεχωρίζει για την ορμή και τη ζωτικότητά της, ενώ συχνά εμπνέεται από επιστημονικές και φιλοσοφικές ιδέες. Ο Χωρόχρονος Ι βασίζεται στις θεωρίες του φυσικού Στήβεν Χώκινγκ για την καταγωγή και το μέλλον του σύμπαντος.
Το Σχολείον, Χώρος Α / 9 Ιουλίου 2009, 21:00 Πειραιώς 52
Ήχοι του Κόσμου
Ερμηνεύουν:
Toumani Diabaté, κόρα
Fode Kouyaté, κρουστά
Fodé Lassana Diabaté, μπαλαφόν
Kasse Mady Diabaté, φωνητικά
Fanta Mady Kouyaté, κιθάρα
Mohamed Koyta, μπάσο
Ganda Toumkara, νγκόνι
Η μουσική του μεγαλύτερου σολίστ της παραδοσιακής αφρικανικής άρπας «κόρα», από το Μάλι, αποτελεί τεράστια έκπληξη. Τι θα πει «έκπληξη»; Θα πει να ανακαλύπτεις στη μουσική παράδοση μιας από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη έναν αμύθητο πλούτο ήχων και μουσικών αναφορών: μπλουζ, τζαζ, ροκ, σόουλ, δυτικοαφρικανικές παραδόσεις... Όταν όμως ο Τουμάνι Ντιαμπατέ αρχίζει να γλιστρά τα δάχτυλά του στις χορδές της άρπας και οι μουσικοί να συνοδεύουν τις μελωδικές του ιστορίες δεν υπάρχει πλέον έκπληξη. Μετουσιώνεται σε αυθεντική εμπειρία.
ή για συνδυασμό πιάνου με κρουστά;
Συναυλία με τους Piano Duo Antithesis
Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Αίθουσα Παρνασσός / 8 Ιουλίου 2009, 21:00
Έργα των Μηνά Μπορμπουδάκη, Béla Bartók, Maurice Ravel, Βίτολντ Λουτοσλάφσκι
Ερμηνεύουν:
Αθηνά Καψετάκη, κρουστά
Σπύρος Λάμπουρας, κρουστά
Δημήτρης Καρύδης, πιάνο
Πέτρος Μόσχος, πιάνο
Η τελευταία συναυλία «στεγάζει» μια ετερόκλητη συλλογή από περισσότερο ή λιγότερο γνωστά κομμάτια του ευρωπαϊκού 20ού αιώνα, με κοινό παρονομαστή την ενέργεια και το δυναμισμό: ξεκινώντας με τις Παραλλαγές σε ένα θέμα του Παγκανίνι (1941) του Πολωνού Βίτολντ Λουτοσλάβσκι (ακαταμάχητο μπουρλέσκ γραμμένο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όταν ο συνθέτης έπαιζε πιάνο στα καφέ της Βαρσοβίας), η συναυλία συνεχίζεται με δύο θρυλικά έργα: την Σονάτα για δύο πιάνα και κρουστά (1937) του Μπέλα Μπάρτοκ και την πιανιστική εκδοχή του έργου La valse (1919-1920) του Μωρίς Ραβέλ – νοσταλγική, ανελέητη απεικόνιση της Βιέννης της «μπελ επόκ», χαμένης στα συντρίμμια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η συναυλία τελειώνει με το έργο Χωρόχρονος Ι (1997) του Κρητικού, εγκατεστημένου στο Μόναχο Μηνά Μπορμπουδάκη, του οποίου η μουσική ξεχωρίζει για την ορμή και τη ζωτικότητά της, ενώ συχνά εμπνέεται από επιστημονικές και φιλοσοφικές ιδέες. Ο Χωρόχρονος Ι βασίζεται στις θεωρίες του φυσικού Στήβεν Χώκινγκ για την καταγωγή και το μέλλον του σύμπαντος.
όποιος φυλάει τα ρούχα του και έχει τα μισά,
να προσέχει χρειάζεται διπλά!
να προσέχει χρειάζεται διπλά!