Δυτικα Βαλκάνια 2015

Deja vu. Πάλι βροχή. Το κακό είναι ότι αυτή τη φορά ξεκίνησε από την πρώτη μέρα. Μα είναι δυνατόν, 19 Ιούνη στην Ελλαδάρα να βρέχει?? Που πάει αυτός ο τόπος….

Η διαδρομή από Μετέωρα μέχρι το Μέτσοβο, θα γίνει με συνοδεία βροχής. Η επιβεβλημένη στάση προκειμένου να ενισχύσουμε τις αντιστάσεις μας στις ορέξεις του καιρού έλαβε χώρα γύρω στις 20.30. Όλοι αδιάβροχα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, σε μία ώρα θα ήμαστε στο ξενοδοχείο, όπου οι υπόλοιποι μας περιμένουν. Η συγκεκριμένη διαδρομή είναι αρκετά όμορφη, καθώς δειλά δειλά ανηφορίζουμε στα ορεινά της Πίνδου, όμως το σκοτάδι που απλώνεται λόγω της ώρας, σε συνδυασμό με τις σταγόνες της βροχής, δε μας αφήνουν να απολαύσουμε τη φύση που ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Ο Κωστής ο Ερρίκος και ο Δημήτρης με ακολουθούν υπομονετικά σε αυτά τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής μέχρι το γραφικό Μέτσοβο, το οποίο απόψε είναι κρυμμένο από ένα πέπλο ομίχλης…. η θερμοκρασία λίγο πάνω από τους 10 βαθμούς… το μεσημέρι φύγαμε από την Αθήνα με περίπου 25 βαθμούς..η διαφορά είναι αισθητή… για καλή μας τύχη, δεν έριξε την καταιγίδα που περιμέναμε…
Παρκάρουμε στο υπόγειο parking του Ξενοδοχείου Απόλλων (Με πρωινό 17 έκαστος), και ετοιμαζόμαστε σβέλτα προκειμένου να προλάβουμε κάποιο φαγάδικο ανοιχτό. Να τονίσω ότι δεν κινείται τίποτα στο χωριό. Ερημιά. Η βροχή επανέρχεται, με αγριότερες διαθέσεις αυτή τη φορά, ευτυχώς προλαβαίνουμε να μπούμε σε μια ταβέρνα και να χαλαρώσουμε, ειδικά μετά τις πρώτες γουλιές του τοπικού ροζέ…
Γυρνώντας στο ξενοδοχείο, με το ρολόι να δείχνει κοντά μεσάνυχτα, συναντάμε και την υπόλοιπη συμμορία. Ο Χάρης, ο Χρήστος, ο Γιώργος και ο δεύτερος Δημήτρης δεν δούλεψαν σήμερα, ξεκίνησαν πρωί και με το δικό τους ρυθμό είχαν φτάσει πολύ πριν από εμάς. Το team ενώθηκε. Για τις επόμενες 10 μέρες θα κινηθούμε στα δυτικά βαλκάνια, σε πέντε χώρες, σε πόλεις βουνά και θάλασσες, θα χαράξουμε το δρόμο μας και, σίγουρα θα προσθέσουμε μερικές ακόμα πέτρες στον κουβά της εμπειρίας μας. Το ταξίδι με τη μοτοσικλέτα, και ειδικά στο εξωτερικό είναι άκρως εθιστικό. Δε μπορείς να σταματήσεις! Το σκέφτεσαι σχετικά χαλαρά το φθινόπωρο, το χειμώνα αρχίζει και σε πιάνει η στέρηση, την άνοιξη αν δεν έχεις σχεδιάσει κάτι αρχίζεις και τρώγεσαι με τα ρούχα σου, βρίζεις τους παλιούς σου συνταξιδιώτες και ψάχνεις αφορμή να πάρεις τους δρόμους ξανά. Και αυτό είναι κάτι που οι δύο νέοι της παρέας θα το νιώσουν καλά στο πετσί τους σε λίγους μήνες…. όταν θα έχουμε γυρίσει… όταν θα πιάσουν τα κρύα….

20/06/2015

Το φετινό team αποτελείται από οκτώ ταξιδιώτες. Μετά από μια ήσυχη σχετικά νύχτα, ένα συμπαθητικό πρωινό στο ξενοδοχείο και έναν καφέ στο μπαλκόνι του, ξεκινάμε.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0078%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0071%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Οκτώ μοτοσικλέτες αναχωρούν το πρωί του Σαββάτου, 20 του Ιούνη, από την γραφική πλατεία του Μετσόβου, για να ξεκινήσουν την περιήγηση τους στους δρόμους της ηπειρωτικής χώρας με πρώτα προορισμό τα σύνορα, συγκεκριμένα το φυλάκιο της Νίκης. Η ομορφότερη διαδρομή που έχω κάνει ποτέ εντός συνόρων, ξεδιπλώνεται μπροστά μας, από εδώ που βρισκόμαστε, περνώντας από τις Μηλιές Μετσόβου και μέχρι τα Γρεβενά, το ξαναλέω, δεν γίνεται μοτοσικλετιστής να μην έχει οδηγήσει σε αυτό το σημείο της χώρας μας…
https://goo.gl/maps/59MpkixXv8L2
Πάλι καλά που πρόλαβα τον Χρήστο που με το τόσο χαλαρό mood του, είχε στρίψει λάθος έξω από το Μέτσοβο, έχοντας ήδη πάρει θέση στης είσοδο της Εγνατίας για να πάει από την Εθνική!!!
Εκτός από το τοπίο και την πολύ καλή χάραξη του δρόμου ανάμεσα από λόφους, δένδρα και οροπέδια, στη μνήμη μας θα μείνει ακόμα ένα συμβάν που έλαβε χώρα σε αυτό το κομμάτι της διαδρομής, το οποίο βέβαια δεν θα κοινοποιηθεί… απλά το αναφέρω ώστε να το θυμηθούμε όλοι όσοι διαβάσουμε αυτό το κείμενο μετά από πολλά πολλά χρόνια… άσχετα αν κάποιος θέλει να το ξεχάσει!!
Στα Γρεβενά μπαίνουμε στην Εγνατία και ανηφορίζουμε αδιάφορα με ταχύτητες σχετικά μέτριες (140-150) ώσπου η Εθνική τελειώνει λίγο πριν τα σύνορα, στη περιοχή της Νίκης, όπου το τοπίο αλλάζει άρδην… πραγματικά νομίζω ότι έχω ήδη αλλάξει χώρα, ότι είμαι πραγματικά (και όχι μεταφορικά λόγω των πολιτικών και οικονομικών συνθηκών) σε χώρα του τρίτου κόσμου. Οι κάτοικοι της περιοχής μόνο για Έλληνες δεν φαίνονται, αν και είμαι σίγουρος ότι θα είναι…. οχήματα και σπίτια τριτοκοσμικά, ζώα παντού στα πέριξ του υποτυπώδους δρόμου και μυρωδιές ιδιαίτερες συνθέτουν το κάδρο μέχρι το φυλάκιο από το οποίο θα περάσουμε τον πρώτο από τους πολλούς ελέγχους που θα ακολουθήσουν στο ταξίδι μας.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0088%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Οι καπνίζοντες κάνουν το τελευταίο τσιγαράκι επί ελληνικού εδάφους, άλλοι τηλεφωνούν στους οικείους τους, πριν αλλάξει η χρέωση και μας βαρέσουν τα roaming, άλλοι ψάχνουν τουαλέτα, γενικά επικρατεί μια αναταραχή. Ο έλεγχος είναι τυπικός, περνάμε όλοι και φεύγουμε για Bitola, μια πόλη (ο θεός να την κάνει) γύρω στα 10 χλμ μετά τα σύνορα. Ανεφοδιαζόμαστε με φθηνό καύσιμο, ο Ερρίκος μας τα κάνει λίγο μπαλόνια γιατί δε βρίσκει 100ρα για την επιλεκτική γερμανίδα πόρνη του, που δε πίνει ότι κ ότι αλλά μόνο σαμπάνια CRYSTAL, anyway με αυτά και με αυτά βρίσκουμε μια καφετέρια στον περιβάλλοντα χώρο ενός εμπορικού κέντρου (F.Y.R.O.M. style!!) και σταματάμε.
Οι καφέδες έρχονται, και λίγο αργότερα ανοίγουν οι ουρανοί κυριολεκτικά.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0090%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Τόσο νερό, ούτε σκατά να έριχνε, που λέει και κάποιος γνωστός μου… ο κακομοίρης ο Σκοπιανός σερβιτόρος κάνει ότι μπορεί για να σώσει την κατάσταση, αλλά που… οι τέντες δεν αντέχουν το νερό, το οποίο χύνεται περιμετρικά του υφάσματος πάνω στα τραπέζια… το καλό είναι ότι σε μισή ώρα σταματάει…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150620_130529%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

μπόρα ήταν… το κακό είναι ότι τα σύννεφα πάνε προς τα εκεί που θέλουμε να πάμε και εμείς… πληρώνουμε κάτι ψιλά για όλα όσα ήπιαμε, νομίζω 12 ευρώ για 8 καφέδες νερά αναψυκτικά κτλ, φορτωνόμαστε στα μηχανάκια και αναχωρούμε για τη λίμνη Mavrovo. Υπολείπονται περίπου 150 χλμ μέχρι τον προορισμό μας, το ξενοδοχείο RADIKA, στις παρυφές της λίμνης.
Φεύγουμε με λιακάδα από την Bitola, και την ελπίδα ότι θα συνεχίσουμε έτσι.
Η επαρχία των Σκοπίων χαρακτηρίζεται από έντονο εθνικιστικό στοιχεία. Παντού σημαίες, παντού ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Το F.Y.R.OM. δεν το ξαναείδαμε πουθενά μετά τη συνοριακή γραμμή. Τους δρόμους και τα χωριά που περνάμε είμαι σίγουρος ότι θα τα ξεχάσω γρήγορα, και αυτό γιατί ούτε κάτι αξιοπρόσεκτο υπάρχει, ούτε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία μας προκαλούν στο ταξίδι μας. Μετά από καμιά ώρα βαρετής πορείας, το υψόμετρο ανεβαίνει, τα σύννεφα πυκνώνουν, ο δρόμος γίνεται πιο άγριος, πιο γραφικός. Στα επόμενα λεπτά το τοπία αλλάζει, πολύ πράσινο, σχεδόν ζούγκλα. Οι πρώτες ψιχάλες χτυπάνε τη ζελατίνα μου, κρίμα, σε 30 χλμ φτάνουμε… αποφασίζω να προχωρήσω λίγο ακόμα, μήπως και αποφύγω το βάλε βγάλε… Ο Κωστής σταματάει να αδιαβροχοποιηθεί. Αργότερα θα μας βάλει και χέρι επειδή δε σταματήσαμε στο ίδιο σημείο και αποφασίσαμε να φτάσουμε ως το βενζινάδικο στη κορυφή του λόφου.
Η βροχή πλέον έχει δυναμώσει, κάτι που δικαιολογεί την απίστευτα πυκνή βλάστηση που περιβάλει τις παρεμβάσεις του ανθρώπινου παράγοντα στο τοπίο. Ξεκινάμε όλοι μαζί, σιγά σιγά, το κατέβασμα προς τη λίμνη. Ο δρόμος στενεύει, τα δένδρα ψηλώνουν και σε κάποια σημεία ¨κλείνουν¨ πάνω από την υγρή άσφαλτο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε φυσικά τούνελ. Το μόνο που λείπει από την εικόνα είναι τα ζώα, όχι για πολύ όμως, οι πρώτες αγελάδες κάνουν την εμφάνιση τους, τόσο διπλά όσο και πάνω στον στενό αγροτικό δρόμο. Τα τελευταία χλμ γίνονται με τη συνοδεία ομίχλης. Η λίμνη αχνοφαίνεται στα δεξιά μας, η είσοδος και το υπόστεγο του ξενοδοχείου 5* που θα μας φιλοξενήσει σήμερα, μόνο σας όαση μας φαίνεται αυτή τη στιγμή.
http://www.radika.com.mk/en/index.php
Για τους περισσότερους από εμάς, είναι ίσως το καλύτερο ξενοδοχείο που έχουμε μείνει ποτέ. 29 ευρώ το άτομο παρακαλώ, χωρίς πρωινό! Είναι ιδιαιτέρα δημοφιλές το χειμώνα, καθώς κοντά έχει χιονοδρομικό κέντρο, τώρα όμως πρέπει να ήμαστε μόνο εμείς και το προσωπικό εδώ.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0106%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150620_161445%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ, μέχρι το βράδυ στους χώρους του ξενοδοχείου συναντάμε μόνο άλλα δύο ζευγάρια…
Το φαγητό είναι αρκετά καλό, η εξυπηρέτηση αντίστοιχη, και αν εξαιρέσεις μια παρεξήγηση (που είχε να κάνει με το λογαριασμό φυσικά) που δημιουργήθηκε λόγω της κακής γνώσης της Αγγλικής από τους υπαλλήλους, όλα πήγαν καλά.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150620_181450%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]


21/06/2015

Το επόμενο πρωί, ο Κωστής με τον Ερρίκο θέλουν να φάνε πρωινό. Στο ξενοδοχείο στις 8 η ώρα δεν κυκλοφορεί ούτε ψίθυρος, κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας αγουροξυπνημένος κακομοίρης και ρωτάει….
you want breakfast???
Τα παλικάρια μας οι ευρωπαίοι αποκρίνονται θετικά και ο υπάλληλος πήγε να ξυπνήσει τον μάγειρα…. Δε ξέρω τι έφαγαν, πάντως τα παιδιά είναι ακόμα ανάμεσα μας….
Πληρώνουμε και φεύγουμε, με αδιάβροχα, ο ουρανός είναι πάλι βαρύς και ψιχαλίζει. Η διαδρομή μας περιμετρικά της λίμνης μας οδηγεί στο Μavrovo, όπου μεγαλύτερο αξιοθέατο είναι η βυθισμένη εκκλησία.



Μετά την αναμνηστική, συνεχίζουμε για τα σύνορα με την Αλβανία. https://goo.gl/maps/5KAXYf1Vkwm
Η διαδρομή είναι καταπράσινη, στενή σχετικά και θέλει λίγο προσοχή γιατί υπάρχουν υγρασίες… όμως η βροχή σταμάτησε και ο ρυθμός ανεβαίνει. Ανεφοδιάζουμε λίγο πριν τη Δίβρη, ακόμα σε σκοπιανό έδαφος, και….. αρχίζει ο όλεθρος. Αλλάζουμε διαδρομή προκειμένου να αποφύγουμε τον ορεινό όγκο και τα μαύρα σύννεφα που τον σκεπάζουν. Αντί να συνεχίσουμε για KUKES μέσω Επισκοπής λοιπόν, το κόβουμε αριστερά και διασχίζουμε οριζόντια σχεδόν τη Αλβανία, μέχρι τον κεντρικό δρόμο που ανεβαίνει βόρεια. Δε ξέρω αν τελικά κινάμε σωστά ή λάθος, αλλά δε θα προτείνω σε κανέναν να πάρει αυτόν το δρόμο. Νομίζω είναι ο SH6. Κατάθλιψη, φτώχεια, εικόνες εγκατάλειψης, αλβανική επαρχία που ειλικρινά δεν έχω μετρό σύγκρισης.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0137%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Μόνο ότι έχω δει σε ταινίες μπορεί να συγκριθεί με αυτό που εκτυλίσσεται γύρω μας καθώς προχωράμε. Παιδάκια μας χαιρετάνε παντού, τρέχουν να προλάβουν να δουν τις μοτοσικλέτες, δρόμοι σε άθλια κατάσταση, χώματα και λάσπες, υπαίθριες αγορές με αντικείμενα άχρηστα (στα δικά μας μάτια τουλάχιστον), παρατημένα οχήματα παντού, σαράβαλα στους δρόμους, γενικά μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω, αλλά δε θα το ξαναέκανα με τίποτα.

ο κοντός κάπου κρύφτηκε
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150621_114913%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Έτσι λοιπόν, από τον SH6 μπήκαμε στο SH1 και στη προσπάθεια μας να τελειώνουμε μπερδευόμαστε σε μια πόλη που είναι ενα απέραντο εργοτάξιο. Με πολύ ζόρι, βρίσκουμε τελικά την έξοδο και συνεχίζουμε προς βορρά.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0184%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0187%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Λίγο πριν τη πόλη ΣΚΟΔΡΑ, βρίσκουμε μια αξιόλογη καφετέρια-μπαρ – ρεστοράν – ψησταριά με θέα στο ποτάμι. Η ξεκούραση είναι απαραίτητη σε αυτό το σημείο, έχουμε ξεκινήσει από τις 9.00 και είναι ήδη 15.00…

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0204%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0202%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

ο σερβιτόρος που μας εξυπηρετεί προφανώς και μιλάει άπταιστα ελληνικά, τρώμε πίνουμε, δίνουμε 5-6 ευρώ ο καθένας και φεύγουμε για τα σύνορα. Μετά τον τυπικό έλεγχο, φεύγουμε σφαίρα για ΚΟLASIN. Το Μαυροβούνιο είναι ίσως η έκπληξη της εκδρομής. Εκπληκτικοί δρόμοι που διασχίζουν καταπράσινες πλαγιές, με μια μικρή εξαίρεση στα προάστια της πρωτεύουσας Podgorica, την οποία διασχίζουμε περιμετρικά για να μπούμε στο φαράγγι . Εδώ….. δεν υπάρχουν λόγια…..

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0155%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0163%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0217%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0280%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]


Η διαδρομή σε προκαλεί να ανοίξεις το γκάζι, όσο ήρεμος και να είσαι, σε κάποια σημεία δεν μπορείς να το αποφύγεις, θα ρισκάρεις. Σύντομα αντιλαμβάνομαι ότι οι λωρίδες κυκλοφορίας είναι πιο στενές από τις ελληνικές, με αποτέλεσμα τα φορτηγά να μην χωράνε! Σε αριστερή παρατεταμένη λοιπόν, με 120+ στο κοντέρ και τη γραμμή μου λίγο πιο ανοιχτά (δεξιά) της λευκής διαχωριστικής, το κράνος μου ήρθε πολύ κοντά με το φλας μιας νταλίκας. Δε μου άρεσε…

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0305%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0319%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150621_191110%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150621_191133%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020707%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Ο δρόμος Ε65 οδηγεί στο KOLASIN, και ο Lyon με με τη βοήθεια του gps βρίσκει το σπίτι μας χωρίς καθυστερήσεις!
http://renta-vila-bjelasica-me.book.direct

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_074639%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
κόστος διαμονής, 17-18 ευρώ το βράδυ.
Με αρκετή κούραση στο κορμιά μας, το εστιατόριο που βρίσκεται στα 50 μέτρα από το κατάλυμα μας φαίνεται ως η μόνη λύση. Ο χώρος όμως είναι πολύ ιδιαίτερος και η ντόπια κουζίνα εξαιρετική!!!
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0346%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0326%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Ότι φάγαμε το ευχαριστηθήκαμε.


22/06/2015
Το διώροφο σπιτάκι με τις τρεις κρεβατοκάμαρες στον πάνω όροφο είναι πολύ συμπαθητικό. Το πρόβλημα για άλλη μια χρονιά, ήταν η μία τουαλέτα…… και ένας συγκεκριμένος άνθρωπος…. που θέλει να αδειάσει 3 φορές το πρωί, επομένως αυτόματα από 8 γίναμε 10…
Με το που ξυπνάει ο πρώτος, οι υπόλοιποι ξυπνάνε αναγκαστικά και βίαια μέσα στο επόμενο 20λεπτο. Το τακτ, η διακριτικότητα προς το συνταξιδιώτη και συνάνθρωπο έχει εκλείψει σε αυτή τη παρέα...
Ευτυχώς ο καιρός είναι πάλι καλός, σήμερα θα πάμε στο Durmitor National Park, για μένα ήταν το απόλυτο must όλης της εκδρομής.
ενα test ride to ΒΜW πριν ξεκινήσουμε. ΜΟυ πάει το ξέρω!
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0367%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Ξεκινάμε με πρώτη στάση τη γέφυρα του ποταμού Τara, όπου θα πιούμε τον πρώτο καφέ της ημέρας.
https://goo.gl/maps/mzmH5iQqewn
Η ανηφορική διαδρομή είναι πολύ όμορφη, παράλληλη με το φαράγγι Tara.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0437%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0423%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

το είχα δει σε φωτογραφίες...όταν το βλέπεις όμως...


Εδώ οι πιο θαρραλέοι θα περάσουν πάνω από το φαράγγι δεμένοι με ένα σχοινί, σε μια διαδρομή 30 μαγικών δευτερολέπτων….
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0470%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0458%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

η θέα από την γέφυρα
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1080497%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1080516%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Με σύμμαχο τον ήλιο συνεχίζουμε για την κορυφή του Durmitor.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0521%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0513%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Το τοπίο αποκτά μια ιδιαιτερότητα εδώ που δεν έχω ξαναδεί. Δεν είναι σαν τις Άλπεις, σε αντίστοιχα υψόμετρα 2.000μ+, έχει κάτι άλλο…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0556%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0577%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0801%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

στη κορυφή του πάσου.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_134850%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_135151%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Με την ασύγκριτη θέα του Durmitor.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0801%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

αργά το σκεφτηκα το modelling
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1080547%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020731%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]


[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0710%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0695%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020727%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

κατεβαίνοντας...
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_143026%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0832%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Επόμενη στάση το Pluzine, ένα χωριό που κυρίως σφύζει από ζωή το χειμώνα, λόγω των χιονοδρομικών κέντρων. Το κατέβασμα ως τη λίμνη είναι συγκλονιστικό, καθώς ήμαστε κυριολεκτικά μέσα στο βουνό. Τα τούνελ δεν έχουν τσιμέντο μέσα, ούτε φώτα, έχουν σκάψει τη πέτρα και έχουν στρώσει την άσφαλτο, απλά…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_155709%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_155624%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0413%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150622_155624%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

σε κάποιο σημείο της πλαγιάς, με θέα την τεχνιτή λίμνη
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0867%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0871%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020737%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

πάνω στη γέφυρα
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0894%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Ήμαστε στη μέση της σημερινής μας διαδρομής, οπότε πρέπει κάτι να φάμε πριν συμπληρώσουμε τον κύκλο της σημερινής μας βόλτας. Βρίσκουμε ένα μαγαζί δίπλα στη λίμνη, όπου για τις επόμενες 2 ώρες θα αφιερωθούμε στη γνωστή μας ενασχόληση… να πειράζουμε ο ένας τον άλλον, με λίγη μπύρα και μεζεδάκια.
Η επιστροφή είναι εξίσου όμορφη, με το πρώτο κομμάτι σχετικά γρήγορο και το τελευταίο αρκετά σφιχτό. Αν κάποιος βρεθεί στα μέρη και θέλει να περάσει από durmitor και Pluzine, η εν λόγω κυκλική διαδρομή φαντάζει μονόδρομος.
Το βράδυ μετά την επιστροφή μας κύλισε ήσυχα, αν εξαιρέσεις το Χάρη που ξεκίνησε να λύνει το μηχανάκι για να αλλάξει πολλαπλασιαστή, όλα καλώς…. σχεδόν…

23/06/2015

Ώρα 08.30. Αναβρασμός. Πρωινά, καφέδες, καζανάκια, φόρτωμα, τσεκ μοτοσικλέτας, όλα οκ.
Ο Χάρης άλλαξε και τον πολλαπλασιαστή και το fazer επιτέλους δουλεύει κανονικά.Σήμερα θα αφήσουμε το Μαυροβούνιο πίσω μας, το απόγευμα θα ήμαστε Sarajevo.
https://goo.gl/maps/cNP19Duwrrm
Ο ήλιος είναι σύμμαχος μας για άλλη μια μέρα. Αρχίζει και μου δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν θα φάμε βροχή φέτος..
Αποχαιρετάμε το Kolasin, ξεκινάμε ανατολικά μέσω επαρχιακού δικτύου προς Berane. Από αυτή τη διαδρομή έχουμε την ευκαιρία να διασχίσουμε μέρος του Beogradska National Park. Αν και το φυσικό περιβάλλον είναι πολύ ωραίο, καλύτερα να αποφύγετε την διαδρομή. Ήταν μια προσωπική μου επιλογή επειδή είχαμε πολύ διαθέσιμο χρόνο, αλλά πραγματικά δεν άξιζε τον κόπο, ειδικά αν έχεις κάνει τις διαδρομές που κάναμε τις προηγούμενες ημέρες. Πολύ στενός δρόμος…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0949%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
πολύ στενός….
μας πήρε κοντά μιάμιση ώρα να φτάσουμε στο Berane, όπου και ανεφοδιαστήκαμε. Και εκεί που πίναμε το espressaki στο βενζινάδικο, ο Lyon άρχισε τα δικά του…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150623_121659%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150623_121720%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
700 cc είπε ο παππούς νομίζω...

Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω, με προσανατολισμό προς βορρά, καταπίνουμε τα χλμ μέχρι τα σύνορα, τελικά θα μπούμε και Σερβία για λίγο, κάτι που δεν ήταν στο αρχικό πρόγραμμα! Συμβαίνουν αυτά…
Μετά από ένα μικρό λαθάκι σε μια διασταύρωση, κινούμαστε παράλληλα με ένα ποταμό, δε θυμάμαι ποιος είναι, αλλά μας συνοδεύει σε μια μικρή πόλη περίπου 5 χλμ πριν τα σύνορα με τη Βοσνία.
ε, ευκαιρία για καφέ
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150623_154751%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Εδώ θα έχουμε και μερικά close contacts με τη σερβική φυλή…

Πλησιάζοντας το Visegrad το group έχει ανοίξει λίγο, το επιτρέπει η χάραξη του δρόμου, στις τρεις τελευταίες θέσεις έχουμε μείνει εγώ με τον Γιώργο και τελευταίο τον Χάρη. Εδώ θα συμβεί το δεύτερο απρόοπτο της εκδρομής, που δε διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από το πρώτο, θυμάστε εκείνο που λέγαμε την δεύτερη μέρα ότι δε θα το πούμε σε κανέναν?? Ε, ξαναέτυχε…. Με τον ίδιο πρωταγωνιστή… ούτε αυτό θα το πούμε σε κανέναν….
Η γέφυρα του Visegrad είναι το αξιοθέατο της μικρής πόλης, και η ιστορία της εδώ..
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Bridge_on_the_Drina
Με ίστορία 6 αιώνων, είναι σίγουρα ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βοσνίας.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0951%20Medium_1.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0967%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Στην όχθη του ποταμού υπάρχει καφετέρια, ε, ας πιούμε μια μπύρα…
Η γέφυρα είναι κλειστή για εργασίες, στρώνουνε πλακάκια τα παιδιά, όμως ο Ελληνάρας θα βρει τον τρόπο να περάσει, σιγά μη δε βγάλουμε φωτογραφία, πότε θα ξανάρθουμε??
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150623_171023%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0968%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Δυστυχώς λόγω του εργοταξίου δεν βρήκαμε ένα σημείο να στήσουμε τα μηχανάκια με φόντο το γιοφύρι το μεγάλο, οπότε βάζουμε πορεία δυτικά για Sarajevo. 100 χλμ και κάτι ψιλά, με τον ήλιο να έχει πάρει την τελική ευθεία προς τη Δύση. Ο δρόμος είναι εξαιρετικός, τα τούνελ διαδέχονται το ένα το άλλο, πάντα παράλληλα με τον ποτάμο Drina. Με ταχύτητες 120-130 απολαμβάνω και το τοπίο αλλά και την οδήγηση. Προτείνω ανεπιφύλακτα αυτή τη διαδρομή, μπορεί να συνδυαστεί και με εκδρομή στη MoKra Gora, το χωριό του Kostunica, ελάχιστα ανατολικότερα του Visegrad.
Στα προάστια του Sarajevo θα ανεφοδιαστούμε με το πιο φθηνό καύσιμο της εκδρομής, ένα ευρώ και κάτι το λίτρο… όνειρο!!!
Το Sarajevo δεν είναι μεγάλη πόλη. Από τη στιγμή που συναντάμε το πρώτο φανάρι, σε 5 λεπτά βρισκόμαστε στο κέντρο και ψάχνουμε το ξενοδοχείο μας. Η υποδοχή είναι εξαιρετική, ο υπεύθυνος εξυπηρετικότατος, τα πάντα είναι όπως ακριβώς τα είχαμε συμφωνήσει. Οι μοτοσικλέτες θα ξεκουραστούν για τα επόμενα δύο βράδια στον ανοιχτό χώρο μπροστά στο ξενοδοχείο, με κάμερα και φύλακα 24/7. Καλά είναι.
CASA UNITED APARTMENTS, Branilaca Sarajeva 29, 71000 Σαράγεβο
Κόστος 39 ευρώ έκαστος και για τα 2 βράδια.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150624_100724%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
μέσα από τη πύλη είναι το ξενοδοχείο
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0997%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Μοιραζόμαστε στα δωμάτια και ετοιμαζόμαστε για την πρώτη μας έξοδο στην πόλη. Έχει ήδη νυχτώσει. Περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους με κατεύθυνση την παλιά αγορά εντυπωσιάζομαι από τον κόσμο. Πολύ κίνηση, όλοι έξω είναι, φαγάδικα, μπυραρίες καφετέριες γεμάτα...τελικά όλοι οι βαλκάνιοι ίδιοι είναι… η θερμοκρασία έχει πέσει αρκετά. Με το που ένιωσα την φλεγμονή στην ωμοπλάτη να με τρυπάει, φεύγω τρέχοντας για το ξενοδοχείο να βάλω πιο χοντρά ρούχα. Πρέπει να έχει το πολύ 14-15 βαθμούς και με υγρασία… δεν είναι για κοντομάνικο.
Τα παιδιά έχουν κάτσει σε ένα παραδοσιακό ανατολίτικο εστιατόριο στη παλιά αγορά, δηλαδή την μουσουλμανική συνοικία. Η εν λόγω συνοικία ξεκινά με το που τελειώνει ο πιο κεντρικός πλακόστρωτος εμπορικός δρόμος της πόλης, η Ferhadija. Με το που μπαίνω στην συνοικία με παίρνουν οι μυρωδιές από τους ναργιλέδες, τα κεμπάπ, τους γύρους, αλλά και τους μπακλαβάδες και τα κάθε λογής σιροπιαστά γλυκά που οι καταστηματάρχες έχουν αραδιάσει στα στενά δρομάκια, προτρέποντας τους περαστικούς να δοκιμάσουν.
Αν σηκώσεις το κεφάλι σου θα δεις σε ακτίνα 300 μέτρων τουλάχιστον 5 μιναρέδες. Περνάω έξω από το μεγαλύτερο τζαμί της πόλης, το οποίο παρά το περασμένο της ώρας είναι κατάμεστο… δε ξέρω γιατί αλλά δε με ενδιαφέρει και να ψάξω περαιτέρω.. έξω από την είσοδο πρέπει να υπάρχουν πάνω από 100 ζευγάρια παπούτσια, πως τα βρίσκουν άραγε μετά?
Ότι φάγαμε ήταν εξαιρετικό, τα κρέατα πεντανόστιμα, με τα μπαχαρικά τους, μέχρι και η σαλάτα ήταν ιδιαίτερη.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0007%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Τα συνδυάσαμε και με άφθονη μπύρα, καθώς δεν θα οδηγούσαμε απόψε, και έτσι έκλεισε μια πολύ ωραία μέρα…

24/06/2015

Και η βρόχα έπεφτε right through…
Να δω πως θα γυρίσουμε το Sarajevo σήμερα…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0045%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150624_110243%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0052%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0053%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0060%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]


Τέλος πάντων με τα πολλά κάνουμε ξανά μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο, όμως η βροχή μας δυσκολεύει αρκετά. Εν τέλει συγκεντρωνόμαστε σε ένα τέλειο καφέ που είχαμε βρει από τους οδηγούς της πόλης.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0133%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0124%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0114%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0119%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0093%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

μέχρι και το menu είναι ιδιαίτερο
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150624_130246%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150624_130012%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

ο κεντρικός πεζόδρομος
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150624_110155%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0134%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Την υπόλοιπη μέρα ο καθένας την αξιοποίησε όπως θεωρούσε καλύτερα. Άλλος κοιμήθηκε, άλλος περπάτησε, άλλος ήπιε καφέ, κάπου βρεθήκαμε και όλοι μαζί για μπύρες, πάντως το βράδυ καταλήξαμε όλοι σε ένα δωμάτιο να σχολιάζουμε τα της ημέρας.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150625_002504%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
πάει αυτός..


25/06/2015

Αναβρασμός. Ξανά. Βρουμ βρουμ τα μηχανάκια, βαλίτσες κουμπώνουν αριστερά δεξιά, κράνη γάντια go!!!!! To convoy ξεχύνεται στους δρόμους της πόλης αναζητώντας την έξοδο προς τις επαρχιακές οδούς. Στα προάστια είναι ακόμα εμφανέστερο το μαρτύριο που πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι για 4 χρόνια. Οι πανύψηλες πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου είναι όλες γαζωμένες από βλήματα κάθε διαμετρήματος. Δεν έχουν σοβατιστεί, ίσως για να θυμίζουν σε όλους τι έγινε εκεί. Μόνο τα παράθυρα έχουν αντικατασταθεί με νέου τύπου αλουμίνια. Στα πεζοδρόμια υπάρχουν κόκκινα σημάδια με μπογιά, σε όλα τα σημεία όπου υπήρχε νεκρός. Διάσπαρτα μνημεία εκατέρωθεν της κεντρικής οδού τραβάνε τα βλέμματα μας.
Ο καιρός είναι καλός σήμερα, ευτυχώς, έχουμε κοντά στα 300 χλμ. Επαρχιακού δρόμου μέχρι το Split της Κροατίας, πρώτα όμως θα σταματήσουμε στο Mostar, ίσως την πιο πολυφωτογραφημένη πόλη της Βοσνίας.
https://goo.gl/maps/QNck5rJExNR2

κινούμαστε πάλι παράλληλο στο ποτάμι
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0244%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

κάπου στη μέση της διαδρομής
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0215%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150625_105627%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0225%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Βρίσκουμε σχετικά εύκολα την παλιά πόλη, εκτός από εμάς όμως την έχουν βρει και κάποιες εκατοντάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο. Εδώ λοιπόν θα έρθουμε και σε μία διένεξη με έναν απατεώνα Βόσνιο ο οποίος χρέωνε ότι ήθελε για να παρκάρουμε τα μηχανάκια (και όλα τα πράγματα μας) στην αυλή του σπιτιού του, έτσι είπε τουλάχιστον…. Η αλήθεια είναι ότι με 25+ βαθμούς θερμοκρασία και ήλιο, δεν θα ήταν ότι πιο εύκολο να περιφερόμαστε με τα κράνη και τα λοιπά συμπράγκαλα. Επίσης, οκτώ μοτοσικλέτες δεν ήταν εύκολο να παρκάρουν κάπου κοντά. Εμένα λένε περίεργο, αλλά εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα να πληρώσω τον “ντόπιο επιχειρηματία”… Μετά από μια μικρή βαλκανική διαπραγμάτευση, δίνουμε 30 ευρώ, κλειδώνει την αυλή ο μάστορας και σε 3 λεπτά ήμαστε στην πασίγνωστη γέφυρα μνημείο της UNESCO. Η γεφυρα βομβαρδίστηκε κατα τη διάρκεια του εμφυλίου, ξαναχτιστηκε το 2004.
https://en.wikipedia.org/wiki/Stari_Most

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150625_121117%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

από τη γέφυρα
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0276%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0271%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Ακριβώς από κάτω, δίπλα στο ποτάμι θα ευχαριστηθούμε και τον καφέ μας. Κρίμα να μην έχει ένα φραπέ εδώ (κανονικό, όχι το milk shake που σερβίρουν όλοι οι βαλκάνιοι)

θέα έχει καλή πάντως
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150625_125134%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0321%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]


Περίπου δύο ώρες αργότερα, ξεκινάμε προς split.
Μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρυα απο τη γέφυρα...μνήμες...
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0327%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Για ένα περίεργο λόγο μας γαβγίζουν τα σκυλιά σήμερα… δε ξέρω τι έγινε…

Η διαδρομή μέχρι τα σύνορα με τη Κροατία (αλλά και μετά, όπως αργότερα συνειδητοποιήσαμε) είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0369%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0375%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Γρήγορη, στριφτερή, ασφαλής σε γενικές γραμμές και με σύμμαχο τον καλό καιρό πριν το μεσημέρι είδαμε τη θάλασσα.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0402%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Κατεβαίνοντας, βγήκαμε στην εθνική οδό σε λάθος σημείο με αποτέλεσμα να κάνουμε κύκλο γύρω από την πόλη αντί να βγούμε κατευθείαν στο προάστιο όπου θα διανυκτερεύαμε. Μετά από ένα μικρό μπλέξιμο σε ένα λόγο του Split που έμοιαζε με την Καστέλα στον Πειραιά, στενά δρομάκια και απανωτές ανηφορο-κατηφόρες, βρίσκουμε την σωστή έξοδο για το Podstrana, 10 χλμ εξω από το κέντρο, σα να λέμε Φλοίσβος ένα πράμα….
Το διαμέρισμα μας είναι τέλειο, πάνω στο κύμα λέμε! Ευτυχώς έχει και δύο τουαλέτες… μη λέμε τα ίδια πάλι…
Apartments Slava Petricevic
Cesta Mutogras 12, 21312 Ποντστράνα, Κροατία
20 ευρώ ο καθένας θα πληρώσουμε εδώ.

Η θάλασσα δεν σου έκανε αίσθηση να μπεις, παρ όλα αυτά ο Δημητράκης είχε κάνει τάμα ότι θα κολυμπήσει σε όλη τη Δαλματία, οπότε την έκανε τη βουτιά του!


Η ώρα είναι 18.00 πλέον, φαγητό δεν έχουμε φάει ακόμα και εδώ κοντά δεν έχει κάτι αξιόλογο ανοιχτό. Με συνοπτικές διαδικασίες και με τον ήλιο ακόμα ψηλά, φεύγουμε για κέντρο. Αφού κάνουμε μια βόλτα με τις μηχανές για να πάρουμε μια ιδέα από τη Νέα Πόλη, παρκάρουμε σε ένα παρκάκι, ακριβώς στα όρια του ιστορικού κέντρου.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0620%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Η Κροατία είναι η μόνη χώρα από αυτές που επισκεφτήκαμε, που τα λεφτά μας δε πιάνουν μία! Βρίσκουμε ένα ανταλλακτήριο και κάνουμε από 100 ευρώ περίπου ο καθένας σε Kuna (το εθνικό νόμισμα), με ισοτιμία 7.3/1 περίπου.
Η Κροατία δεν είναι φθηνή, αλλά ούτε και παράλογα ακριβή. Είναι σαφώς πιο ακριβή από τις άλλες χώρες που ήμασταν πριν, αλλά δεν έχουμε πρόβλημα, έχει τιμές Ελλάδας. Επειδή τα γούστα μας στο φαγητό διαφέρουν we split up, βρίσκω μια ωραία πλατεία στο πλάι του κεντρικού πεζόδρομου και προτείνω ένα ιταλικό εστιατόριο σε όσους με ακολούθησαν. Ότι πήραμε ήταν συμπαθητικό, όχι εξαιρετικό αλλά δεν υπήρχε κάτι που δε μας άρεσε. Τιμές φυσιολογικές. Χαλαρώσαμε αρκετά από τα χλμ της ημέρας, συνοδεύσαμε με τοπική μπύρα το γεύμα μας και πήραμε δυνάμεις για τη νυχτερινή μας περιήγηση στο Split.
Εδώ θα δώσω τα εύσημα στον Χρήστο, καθώς στον αρχικό σχεδιασμό γύρω στους έξι μήνες πριν, δεν ήμουν ιδιαίτερα θετικός στο να δούμε και το Split. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Καλά που επέμενε να έρθουμε. Η πόλη έχει πολλές ομορφιές, είναι πεντακάθαρη, και χωρίς να θέλω να επεκταθώ, ύστερα από όλα όσα διάβασα (πριν έρθουμε) σχετικά με τις δυνατότητες που σου προσφέρει, θα μπορούσα να μείνω μόνιμα εδώ. Και δεν το έχω πει αυτό για πολλές πόλεις. Είναι Δυτική πόλη, με βαλκάνιους κατοίκους και παραπλήσιο τρόπο ζωής με τον δικό μας. Καράβια φεύγουν από εδώ για σχεδόν όλα τα Δαλματικά Νησιά, τα οποία μπορεί να μην είναι σα τα δικά μας, αλλά μια ξεχωριστή ομορφιά την έχουν. Δυστυχώς δεν έχουμε χρόνο…. την άλλη φορά…
Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Η συνέχεια είναι αυστηρώς ακατάλληλη. Μην αφήσετε τις γυναίκες σας να διαβάζουν τις επόμενες γραμμές. Ευτυχώς, φωτογραφίες δεν υπάρχουν. Δε προλαβαίναμε να βγάλουμε φωτογραφίες. Δε ξέρω αν όλες αυτές ήταν Kροάτισσες, αλλά τέτοια θύελλα δεν έχω ξανασυναντήσει σε ταξίδι. Ποιος να το έλεγε ότι θα ξανασυναντούσα μετά από μια μέρα, στο Dubrovnik.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0454%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020759%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0471%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
Η πόλη είναι πανέμορφη, το παλάτι του Διοκλητιανού δεσπόζει διπλά ακριβώς στον παραλιακό πεζόδρομο, με μεγάλο μέρος των τειχών να στέκονται ακόμα εκεί, θυμίζοντας τι έπρεπε να τραβήξουν οι επίδοξοι εισβολείς. Στα πέριξ του Παλατιού και των τειχών υπάρχουν γραφικά μαγαζάκια για καφέ και ποτό, καθώς και πολλά εμπορικά με αναμνηστικά και λοιπά τουριστικά είδη.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150625_220242%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150625_220015%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Το προαύλιο του παλατιού σφύζει από κόσμο, ένα ζευγάρι παίζει μουσική και τραγουδάνε, όλοι τριγύρω παρακολουθούν, είτε όρθιοι είτε στα σκαλοπάτια, και ανά τακτά χρονικά διαστήματα χειροκροτούν. Όμορφα….

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0534%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0531%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0581%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]

Γυναίκες τριγύρω πολλές, πάρααααα πολλές….. να μη τα πολυλογώ, παίρνουμε από πίσω (δυστυχώς μόνο στο κατόπι) δύο υπερτούμπανα τα οποία φαίνεται ότι ξέρουν που πάνε. Αυτές λοιπόν μας οδηγούν στο πιο hot-spot του Split για ποτό. Εδώ επιβεβαιώνεται το αρχικό μου συμπέρασμα, οι άνθρωποι διασκεδάζουν ακριβώς όπως εμείς. Μια μικρή πλατεία ανάμεσα από κλασσικά κτήρια, 4 μαγαζάκια με stands και ομπρέλες στο κέντρο, μουσικές να μπερδεύονται και το αλκοόλ να ρέει. Σαν το σπίτι μας νιώσαμε αμέσως μόλις αράξαμε στο πρώτο διαθέσιμο stand. Με τον Ερρίκο αρχίσαμε τα διπλά Bacardi, με κοκακολιτσα ρεφενέ!
Μετά από τόσες μέρες, αυτό ίσως να ήταν το πιο ωραίο βράδυ μας…

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020771%20Medium.jpg.html:3s5df2oc]
δε θυμάμαι τι ώρα μας πήρε, αλλά γυρίσαμε σπίτι μετά τις 02.00… γεμάτοι….

Μου ανοιξες την ορεξη.μπραβο παιδια ....περιμενω την συνεχεια!!!!

η συνέχεια θα είναι στο ιδιο ποστ απο πάνω, το κανω edit συνεχως γιατι μου αρεσει να το γραφω μονοκομματο.
πιστευω μεχρι αυριο να το έχω ολοκληρωσει!

ΕΥΓΕ!!! ΑΞΙΟΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ!!! Να είστε καλά να κάνετε και άλλες τέτοιες μακρινές εξορμήσεις!! Μπράβο ρε φίλε!!! Άσχετο! το fazer το μπορντω με το ολοσωμο φεριγνκ μηπως έχει στο πλάι το νούμερο 48 ή 46??? και μπρος πισω ohlins???

26/06/2015

Σήμερα θα κατεβούμε την Δαλματική ακτή !
https://goo.gl/maps/22wnn8tNVtS2

Από εδώ μέχρι το Διαμάντι της Αδριατικής, το Dubrovnik είναι 200 χλμ γραφικού παραλιακού δρόμου. Τα πρώτα χλμ είναι λίγο δύσκολα, καθώς μέχρι τα πρώτα χωριά νότια του Split έχει αρκετή κίνηση. Ειδικά σε ένα εξ αυτών, τα αυτοκίνητα είναι ακινητοποιημένα. Ο κοντός θέλει να φύγουμε, να αφήσουμε το δρόμο για τον οποίο ήρθαμε και να πάμε από Εθνική. Μπαίνω μπροστά και αρχίζω να να οδηγώ λίγο πιο επιθετικά, τραβώντας και τους υπόλοιπους, με κίνηση κυρίως στο αντίθετο ρεύμα με φώτα και κόρνες…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0617%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
δε γίνεται να ξημερώσουμε εδώ πέρα…
Ευτυχώς μετά από δύο χωριά ο δρόμος ανοίγει, οι ταχύτητες ανεβαίνουν και αρχίζει και η διασκέδαση. Η χάραξη είναι πολύ καλή, δεν αισθάνομαι κίνδυνο πουθενά και η ποιότητα της ασφάλτου μας επιτρέπει να καλύψουμε αρκετά χλμ γρήγορα.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0631%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0654%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Σε ένα από τα πολλά παραλιακά χωριά που συναντάμε, στρίβω δεξιά, χρειαζόμαστε καφέ. Εδώ ο μικρός Δημήτρης (γιατί έχουμε και τον μεγάλο Δημήτρη) έδωσε το δικό του ρεσιτάλ, όταν αποφάσισε να εκπαιδεύσει την μικρή κροάτισσα σερβιτόρο-μπουφετζού στην παρασκευή Φραπέ! Με το που είδε στο μπαρ φακελάκια Nescafe, ανέλαβε δράση…. Έκπληκτοι οι λοιποί παρευρισκόμενοι του μαγαζιού παρακολουθούσαν την αγαπημένη ιεροτελεστία!
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0676%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Το σκηνικό της Δαλματικής ακτής παραμένει το ίδιο, φιδίσιος δρόμος περίπου 70-80 μέτρα πάνω από το ύψος της θάλασσας, τα Δαλματικά νησιά στα δεξιά μας διαδέχονται το ένα το άλλο. Όσο πλησιάζουμε στο Dubrovnik η κίνηση αυξάνεται. Η μέρα είναι και σήμερα εκπληκτική, πραγματικά μας επιτρέπει να απολαύσουμε και την οδήγηση αλλά και το τοπίο….
Και ξαφνικά…

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0683%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150626_161415%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0707%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Εδώ έχουμε κλείσει δύο διαμερίσματα, σε ένα λόφο έξω από το κάστρο φυσικά, περίπου 2 χλμ μακριά.
Apartments and Rooms Artemida, Antuna Barca 6, Lapad, 20000 Ντουμπρόβνικ
Εδώ πληρώνουμε 19 ευρώ ο καθένας για κάθε νύχτα, και έχουμε τα μηχανάκια ακριβώς απ΄έξω. Δε θα το προτείνω σε κανέναν το συγκεκριμένο σπίτι, καθώς ο ιδιοκτήτης ίσως είναι ο μεγαλύτερος καρμοίρης που έχω δει ποτέ. Τα έπιπλα είναι πιο παλιά από την οικοδομή. Ζουζούνια και ζωύφια παντού, ευτυχώς που δεν έχουμε μαζί γυναίκες. Ο Ερρίκος κατάφερε να κλειδωθεί στο μπάνιο, αφού κλείδωσε τη πόρτα για να κάνει την ανάγκη του…. Η κλειδαριά ήταν της πλάκας, πρέπει να έμεινε καμιά ώρα μέσα….. δε θυμάμαι πραγματικά ποιος του άνοιξε, αλλά τα γέλιο που ρίξαμε το θυμάμαι!
Σε απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια, στους πρόποδες του μικρού λόφου βρίσκεις μια μεγάλη επιλογή από καφετέριες, εστιατόρια, μαγαζάκια με τουριστικά είδη, τα περισσότερα κατά μήκος ενός όμορφου πεζόδρομου που οδηγεί στην παραλία της περιοχής. Εδώ έχει και δύο (μπορεί και περισσότερα) μεγάλα ξενοδοχεία, χτισμένα αμφιθεατρικά του μικρού κόλπου. Πολλές ξαπλώστρες, αρκετός κόσμος, αλλά…

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150626_203203%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
τίποτα ενδιαφέρον…

θα ξαναδοκιμάσουμε αύριο, ευκαιρία να κάνουμε και μπάνιο. Για την ώρα θα φάμε. Πηγαίνουμε συστημένοι από τον σπιτονοικοκύρη σε ένα ιταλικού τύπου εστιατόριο, παραγγέλνουμε μπύρες και φαγητό με την όρεξη μας σε επικίνδυνα επίπεδα, μετά από μια μεγάλη και ζεστή ημέρα. Ο Ερρίκος λοιπόν, αφού μας έκανε και γελάσαμε πριν που κλειδώθηκε στο μπάνιο, αποφάσισε να το ξανακάνει. Με το που έρχονται οι μπύρες, φυσάει τον αφρό της μισόλιτρης μπύρας στο πρόσωπο του Κάλτσα που περίμενε με αγωνία να πιεί τη πρώτη γουλιά. ΩΩΩΩΩΧ!!! ΚΑΙ ΤΩΡΑ??? Εγώ με το Χάρη έχοντας ξαναζήσει παρόμοιες στιγμές, προλάβαμε τα χειρότερα. Μετά το αρχικό σοκ, γελάσαμε αρκετά! όλα είναι πολύ ωραία, το φαγητό καλό, χαλαρώνουμε και σχεδιάζουμε τη συνέχεια της βραδιάς.
Επιστρέφοντας στα διαμερίσματα μας, έχω ήδη αποφασίσει ότι δε θα χάσω το βράδυ στο μπαλκόνι. Η νύχτα είναι πολύ γλυκιά. Σίγουρα υπάρχει κούραση, αλλά πρέπει να επισκεφτούμε το κάστρο. Δεν ακολουθούν όλοι, άλλοι θα έρθουν αργότερα, φεύγω λοιπόν με τον Κωστή και τον Ερρίκο. Παρκάρουμε κάπου έξω από την πλάγια είσοδο του κάστρου, με αρκετή δυσκολία βέβαια καθώς τα μηχανάκια είναι άπειρα.. .διασχίζουμε την τάφρο, την πύλη και…

Ο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης του Dubrovnik είναι ίσως από τα πιο εντυπωσιακά σημεία που έχω βρεθεί στη ζωή μου.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150626_220131%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Αυτό βέβαια θα το ξαναπώ πιο μετά, όπως και την επόμενη μέρα, αλλά και την επόμενη νύχτα. Το Dubrovnik είναι ίσως από τα ελάχιστα μέρη στο κόσμο, όπου η πραγματικότητα είναι πιο εντυπωσιακή από τις φωτογραφίες. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πω. Ακόμα και οι πιο καλλιτεχνικές φωτογραφίες, αδικούν αυτό που αποτυπώνει ο αμφιβληστροειδής… ίσως γιατί θα μείνει για πάντα…

Κάθομαι στα ίδια σκαλιά που πριν λίγους μόνο μήνες κατέβαινε γυμνή η Cersei Lannister.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150626_223008%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Shame…..shame…..shame…. βαδίζω στα ίδια σοκάκια όπου οι φύλακες του κάστρου την προστάτευαν από το λιντσάρισμα του χειραγωγημένου πλήθους… μέχρι και τον Σιδερένιο Θρόνο είδαμε σε ένα μαγαζί, μπορείς να φωτογραφηθείς εκεί ως κάποιος άλλος…. ιππότης άλλης εποχής…. Οι παράλληλοι και οι κάθετοι δρόμοι του κεντρικού πεζόδρομου δεν είναι τόσο εντυπωσιακοί, δε θα μπορούσαν άλλωστε, τα παλιά κτήρια εδώ φιλοξενούν εστιατόρια και λογής λογής τουριστικά μαγαζάκια. Επίσης υπάρχουν δωμάτια ενοικιαζόμενα αλλά και σπίτια. Υπάρχει κόσμος που μένει εδώ, σε διάφορα σημεία μέσα στα τείχη. Αν εξαιρέσεις την αντικειμενική δυσκολία της μετακίνησης καθώς δεν υπάρχουν αυτοκίνητα και μηχανάκια μέσα στο κάστρο, πόσο μοναδικό είναι να μένεις σε ένα παράδρομο εδώ?
Η περιπλάνηση μας συνεχίζεται….

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150628_002549%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Εδώ είναι το πιο trendy σημείο της πόλης. Εδώ αξίζει να πιούμε ποτό, όσο και αν κοστίζει!
Σε αυτό το σημείο, αναλαμβάνοντας την ευθύνη και τις συνέπειες των όσων θα ξεστομίσω, ομολογώ ότι μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Όχι από συγκίνηση, όχι από πόνο, όχι επειδή μου μπήκε ένα σκουπιδάκι, αλλά επειδή δεν έχω ξαναδεί ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, τόσες εκπληκτικές γυναίκες μαζεμένες στο ίδιο σημείο. Μπορεί φίλε μου να νομίζεις ότι είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στο κόσμο. Ότι έχεις τη γυναίκα των ονείρων σου, ή ότι έχεις πάει με τις καλύτερες γκόμενες που ξέρεις, ότι έχουν δει τα μάτια σου ξέρω γω τι… ε λοιπόν εδώ τα ξεχνάς όλα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν φωτογραφίες. Ούτε από τη σημερινή νύχτα, αλλά ούτε από την επόμενη. Υπήρχε πρόβλημα εστίασης. Δεν ήξερες που να στρίψεις… Δυάδες, τριάδες και ντόρτια πανέμορφων κοριτσιών πηγαινοέρχονταν στα δύο μαγαζάκια στην άκρη της πλατείας. Δεν έχει τραπέζια και καναπέδες έξω, μονο ψηλά stand με σκαμπό. Εδώ είναι Dubrovnik κύριοι. Ξεχάστε τις σαύρες που οργώνουν την Κολοκοτρώνη την Καρύτση και την Αγ. Ειρήνη με τη σαγιονάρα και τις μοδάτες εναλλακτικές ενδυμασίες. Εδώ τα κορίτσια θεωρούν φυσιολογικό να βγουν για ποτό με τις φίλες τους με τα κολακευτικά φορέματα τους και τα 12ποντα. Τις σαγιονάρες τις έχουν για το πρωί και τη θάλασσα. Πολύ κλάμα…. Και όταν σήμερα είπα, εντάξει μωρέ έτυχε, την επόμενη νύχτα που ξανά-έτυχε ήταν ακόμα χειρότερα. Δυστυχώς δεν υπερβάλλω… το αντίθετο ίσως.
Οι τιμές είναι αντίστοιχες του Κολωνακίου αλλά το value for money υπερισχύει εδώ… Περάσαμε ωραία στο ποτάδικο που κάτσαμε, γνωρίσαμε και κάτι ντόπιους, ανταλλάξαμε απόψεις, ήπιαμε ένα δυο ο καθένας και σιγά σιγά πήραμε το δρόμο της επιστροφής…

27/6/215

Άλλη μία ηλιόλουστη μέρα ξημέρωσε. Τρώμε το πρωινό μας – έχουμε προμηθευτεί από χθες όλα τα απαραίτητα- πίνουμε φραπεδάρα, βάζουμε βερμούδα και βουρ για το κάστρο. Σήμερα έχει πολύ ζέστη. Η εικόνα της πόλης είναι τελείως διαφορετική σήμερα.

αυτό ειναι ίσως ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0754%20Medium_1.jpg.html:36e7rcjg]

στον κεντρικό πέζόδρομο
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0783%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0787%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Θα κάνουμε το γύρο της πόλης, πάνω από τα τείχη όμως. Κοστίζει περίπου 15 ευρώ αλλά αξίζει κάθε σεντς. Είναι από τα σημαντικότερα αξιοθέατα, μοιάζουν να περικυκλώνουν τη μεσαιωνική πόλη σαν ένα τεράστιο φίδι. Χρονολογούνται από τον 13 αιώνα, η αρχική κατασκευή τουλάχιστον, ενώ με τη πάροδο των χρόνων έγιναν πολλές επεκτάσεις και προσθήκες. Το μήκος τους είναι περίπου δύο χιλιόμετρα, με το ύψος να ποικίλει, φθάνοντας μέχρι και τα 25 μέτρα περίπου σε κάποια σημεία πάνω από το βράχο στη μεριά της θάλασσας. Κανένας κατακτητής ποτέ δεν κατάφερε να διαπεράσει αυτή την αμυντική θωράκιση της πόλης.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0803%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

θέα από τα τείχη
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150627_113448%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0842%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

και μετά μου λές γιατί οι γιουγκοι είναι καλοί στο μπάσκετ
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150627_115851%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Στη μέση της βόλτας, υπάρχει ένα τουριστικό μαγαζάκι για το απαραίτητο break, με χυμούς καφέδες μπύρες και ότι άλλο τραβάει η όρεξη σου. Εννοείται ότι το τιμήσαμε για ένα μισάωρο!! Η ζέστη πολύ..τα αγόρια κουρασμένα…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0009%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Λίγο πριν το τέλος της περιμετρικής διαδρομής, ανεβαίνουμε στον πιο ψηλό πύργο, ίσως το σημείο με την καλύτερη θέα της πόλης.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150627_131955%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150627_132226%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020880%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Κατεβαίνοντας από τα τείχη, και αφού γλύψουμε και ένα παγωτάκι, προτείνω μπάνιο στη παραλία κάτω από το σπίτι μας, συμμετοχές πολλές, όλοι εκτός του πασά και του γιουσούφ. Μια δυάδα αχώριστη, που αρκετές φορές ακολουθούσε το πρόγραμμα μεν, στο δικό τους μοναδικό ρυθμό δε.
Επιστροφή, πετσέτα μαγιό και θάλασσα! Μέχρι να πάρω μια μπύρα και να χαλαρώσω, σηκώνει αέρα, δε μου κάνει και πολύ αίσθηση να μπω αλλά κρίμα είναι…. να πάρουμε μια γεύση... το είπα και θα το ξαναπώ, σα την Ελλάδα παραλία πουθενά ρε!
Μετά τη σύντομη βουτιά, κατευθυνόμαστε στο ίδιο εστιατόριο που φάγαμε και χθες, δοκιμασμένα πράγματα…
Η συνέχεια της ημέρας περιλαμβάνει ξεκούραση στα δωμάτια και ετοιμασία για την τελευταία βραδινή βόλτα στη πόλη.

πριν τη πόλη, ανεβαίνουμε στο λόφο πάνω από τη πόλη.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0023%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Εδώ είναι ένα κάστρο που χρησιμοποιήθηκε στον εμφύλιο. Ήρθαμε αργά, έχει κλείσει το μουσείο, περιλαμβάνει σκηνικά από τον πόλεμο, όπλά, ιστορίες..
ξάνα χωρίς λόγια...τα νησιά της Δαλματίας..
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020931%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Θα αποφύγω να γίνω κουραστικός. Δε μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι. Βρήκαμε ένα τέλειο stand στο hot-spot του Dubrovnik, ήπιαμε τα ποτά μας, γελάσαμε πάρα πολύ και επιστρέψαμε στη βάση μας. Αύριο έχει αναχώρηση. (που πήγαιναν εκείνες οι βαμπιροβαμμένες χορεύτριες?...)

28/6/2015

Η αίσθηση ότι πλησιάζουμε προς το τέλος είναι πιο έντονη σήμερα. Η μέρα όμως θα είναι ενδιαφέρουσα, έχουμε δρόμο… κάποια στιγμή θα φτάσουμε στον Αυλώνα της Αλβανίας, λίγο παρακάτω είναι το ξενοδοχείο μας. Αν και υπήρχαν κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με τη διανυκτέρευση στην Αλβανία, δεν γινόταν διαφορετικά. Το γιατί, θα το καταλάβετε στη συνέχεια…
https://goo.gl/maps/niTkhspcFwm
Το convoy ξεκινάει το ταξίδι του προς το Νότο. Στην έξοδο της πόλης σταματάω για μια τελευταία ματιά στο διαμάντι. Θα ξανάρθω.
Κινούμαστε παραλιακά με πρώτο σταθμό το Kotor του Μαυροβουνίου. Αν και υπάρχει καραβάκι που διασχίζει τον κόλπο του Kotor, εννοείται ότι θα κάνουμε τον κύκλο. Όσοι τον έχουν κάνει το συνιστούν, όσοι δεν το έκαναν θα προτιμούσαν να το κάνουν!

κάπου στη μέση του κόλπου
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150628_112851%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150628_113122%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Η αλήθεια είναι ότι μετά από όλα αυτά που έχουμε δει από το Μαυροβούνιο τις προηγούμενες μέρες, δεν ενθουσιάζομαι. Όμορφη βόλτα, ωραίο τοπίο περιμετρικά του κόλπου, αξίζει να βρεις μισή ώρα για τον γύρο…
Το Kotor είναι παραθαλάσσιο θέρετρο του Μαυροβουνίου για όλα τα πορτοφόλια. Μια βόλτα μέσα από τα τείχη της πόλης δε διαρκεί πάνω από μία ώρα. Το μέρος είναι κοσμοπολίτικο. Δύο κρουαζιερόπλοια είναι δεμένα στο Λιμάνι, πολλά μικρότερα σκάφη είναι είτε δεμένα στο λιμάνι είτε αγκυροβολημένα λίγο έξω από αυτό. Επιλέγουμε μια συμπαθητική καφετέρια ακριβώς έξω από την κεντρική πύλη. Με τον δικό μας μοναδικό τρόπο τροποποιούμε τον διπλό espresso σε φρέντο (ποτήρι με παγάκια και χτύπημα με κουταλάκι) και στη συνέχεια χαλαρώνουμε και χαζεύουμε τους περαστικούς, τουρίστες επί το πλείστον. Εναλλάξ, κάνουμε και μια βόλτα μέσα στο κάστρο.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150628_120254%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150628_115603%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0037%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0034%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Συνεχίζοντας τη πορεία μας προς το Νότο θα περάσουμε από τα επίσης κοσμικά θέρετρα του Bar και της Budva. Δε σταματάμε εδώ, οπότε δε μπορώ να διαμορφώσω ολοκληρωμένη άποψη. Πανοραμικά πάντως, με θέα από το δρόμο, βλέπω μια μεγάλη παραλία με πολλές σειρές ξαπλώστρες, αρκετές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και πολλά πολλά ενοικιαζόμενα…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0291%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0060%20Medium_1.jpg.html:36e7rcjg]
Οκ…. Πλαταμώνας…

Αυτό που φαίνεται εξαιρετικό είναι το Sveti Stefan. Έξι χιλιόμετρα μετά τη Budva.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020967%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Κάποτε ήταν ένα οχυρωμένο χωριό που έκανε πολύ καλή δουλειά απέναντι στους Τούρκους κατακτητές. Το νησάκι με το όνομα του Αγίου Στεφάνου έγινε ξενοδοχειακή μονάδα κάποια στιγμή εν καιρώ του καθεστώτος του TITO στη Γιουγκοσλαβία, και πλέον απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε δυνατούς χρήστες (πλούσιους και VIP), τουλάχιστον όσον αφορά τη διαμονή. Μια βόλτα φαντάζομαι μπορούν όλοι να πάνε…

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0091%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Εμείς φωτογραφηθήκαμε και προχωράμε…

Μια ώρα αργότερα περνάμε τον έλεγχο στα αλβανικά σύνορα.
Η εμπειρία της Αλβανίας 2. Περνάμε τη Σκόδρα και κατεβαίνουμε τον κεντρικό δρόμο Ε762. Και άντε πάλι οι θαρραλέοι καβαλάρηδες με τα κάρα, άντε τα φορτηγά του δευτέρου παγκοσμίου με τα γάλατα και το σανό, άντε τα Mercedes που δε μασάνε πουθενά όποιος και αν είναι απέναντι. Δε σταματάμε πουθενά, απλά ελέγχουμε διαρκώς ότι δεν έμεινε κανένας πίσω.
Φουλάρουμε σε ένα βενζινάδικο και τρώμε και ένα σνακ να μας κρατήσει, έχουμε αποφασίσει ότι θα φάμε στο ξενοδοχείο, καθώς ο Χρήστος έχει πληροφορηθεί ότι αξίζει. Κάποιοι είναι σε υπερένταση. Τα νέο-χαραγμένα κομμάτια της εθνικής οδού έχουν κάποιες ελλείψεις, για παράδειγμα, τα διαχωριστικά λείπουν σε κάποια σημεία για να περνούν οι πεζοί και τα ζώα, αλλά είναι σίγουρα καλύτερα από το Πατρών - Κορίνθου! Στα σημεία που ο δρόμος περνάει κοντά σε πόλη η κίνηση είναι απίστευτη. Εδώ είναι οι κακοτοπιές…. θέλει πολύ προσοχή για να αποφύγεις ταυτόχρονα τους επίδοξους πιλότους, τα τεράστια φορτηγά και κάθε είδους τροχοφόρα εργαλεία, αλλά και τα προβλήματα της ασφάλτου… ευτυχώς ο ήλιος έχει πάρει την κατηφόρα προς τη δύση και δεν έχει τόση ζέστη. Γύρω στις 19.00 σταματάμε για άλλον έναν espresso αλλά και για μια επισκευή ελαστικού. Ο Δημήτρης το έσκασε το Tracer, ο Χάρης το έφτιαξε σα να μην είχε γίνει τίποτα.
Μόλις έδυσε ο Ήλιος. Μπήκαμε στον Αυλώνα. Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα των ‘80s!!! Λεφτά παντού! Ανοικοδόμηση, μεγάλοι δρόμοι, φαρδιά πεζοδρόμια, πλατείες υπό κατασκευή, παραλία σε διαδικασία διαπλάτυνσης, καινούργια αυτοκίνητα, και κυρίως, όλοι οι κάτοικοι έξω για βόλτα. Χαμός!! Για κίνηση δεν το συζητώ, μάχη. Σταματάμε στην παραλία για να κοιταχτούμε!
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0153%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Βάζω το ξενοδοχείο REGINA στο gps και 10 λεπτά αργότερα σβήνω με ανακούφιση τον κινητήρα μου στο parking του!! Μπράβο παλικάρι μου… σχεδόν τελειώσαμε και για φέτος…
Το ξενοδοχείο είναι 3 αστέρων και θα γίνει 4ρι μόλις λειτουργήσει η πισίνα. Τα δωμάτια είναι άνετα και καθαρά, με τη γνωριμία του Χρήστου που έκανε τη κράτηση θα μας κοστίσει 17 ευρώ έκαστος μαζί με το πρωινό. Μια χαρά….

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0172%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

430 χλμ κάναμε. Και τώρα θα φάμε!
Το προσωπικό είναι εξυπηρετικότατο. Πέραν του δέοντος, πλησιάζει τα όρια της δουλοπρέπειας. Προσπαθούμε να τους κάνουμε να αισθανθούν πιο άνετα και να μην είναι τόσο σφιγμένοι. Άλλωστε και εμείς εργαζόμενοι ήμαστε… τα πιάτα είναι ψιλό-γκουρμέ, όλα είναι νόστιμα και έρχονται το ένα πίσω από το άλλο. Όλη μέρα νηστικοί, του δώσαμε και κατάλαβε απόψε…. μαζί με μπύρες και κρασιά πρέπει να πληρώσαμε στο τέλος περίπου 12 ευρώ ο καθένας.

29/6/2015

Πάμε για σπίτι. Ούτε 700 χλμ δεν είναι η Αθήνα. Άσε που μόλις περάσεις τα ελληνικά σύνορα, πραγματικά δεν σε νοιάζει πόσο απέχει το σπίτι σου.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0185%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Μετά το πλουσιοπάροχο πρωινό και τον φραπέ, αποχαιρετάμε τον ιδιοκτήτη που πραγματικά μας περιποιήθηκε και πάμε για ανεφοδιασμό, τον τελευταίο εκτός Ελλάδος. Να μην παραλείψω να αναφέρω ότι ακόμα και η Αλβανία έχει κάποιες ωραίες διαδρομές. Μία εξ αυτών είναι η δυτικότερη εναλλακτική, αυτή που διασχίζει τα βουνά της Βορείου Ηπείρου μέχρι τους Αγ. Σαράντα.
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0197%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Llogaraja Pass το λένε κάποιοι το ύψωμα που περνάμε, όνομα δανεισμένο από το εθνικό πάρκο Llogara.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0285%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0276%20Medium_1.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0263%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Φτάσαμε τα 1055 μέτρα υψόμετρο πριν αρχίσουμε το κατέβασμα, ατενίζοντας το Ιόνιο πέλαγος πλέον. Η ποιότητα του οδοστρώματος είναι καλή, οι φουρκέτες διαδέχονται η μία την άλλη, ο ορεινός όγκος είναι πραγματικά εντυπωσιακός, θα έλεγα ότι η φύση εδώ δεν έχει και πολλά να ζηλέψει από αντίστοιχα ορεινά του Μαυροβουνίου. Στο βάθος διακρίνονται κάποιες εντυπωσιακές παραλίες με άσπρη άμμο και καταγάλανα νερά.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0233%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Από κοντά δε ξέρω πως θα είναι, δε προλαβαίνουμε σήμερα να επισκεφτούμε μία. Περνάμε τη Χιμάρα (γεια σου ρε Πύρρο) και εκεί που το ελληνικό στοιχείο γίνεται όλο και πιο έντονο…. το BMW σβήνει. Και ξανασβήνει. Και μετά από 500 μέτρα ξανασβήνει. Εδώ αρχίζει ο Γολγοθάς του Ερρίκου. Το πρόβλημα το οποίο εντοπίστηκε αρκετό καιρό μετά και κατόπιν επαναλαμβανόμενων επισκέψεων στην επίσημη Ελληνική αντιπροσωπεία (προβληματική-βραχυκυκλωμένη καλωδίωση μεταξύ μίζας και κάτι άλλο), δεν μπορούσε να επιλυθεί από τα πραγματικά πανάξια παλικάρια μας. Αδειάσαμε τη βενζίνη και βάλαμε φρέσκια, πειράξαμε την ασφάλεια του πλαϊνού σταντ, το Κ προχώραγε για λίγα χλμ και μετά έσβηνε πάλι. Μέσα σε όλα αυτά, κάνουμε και λάθος σε μια διασταύρωση και αντί να πάμε από τον κεντρικό, περνάμε από κάτι ποτάμια και χωματόδρομους ελεεινούς. Εδώ το K ξανασβήνει...
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0304%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0331%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/DSC_0310%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

και ξανασβήνει
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020976%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
Απόγνωση…
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/P1020981%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Τελικά κάναμε πάνω από 5 ώρες για 60 χλμ. Στα σύνορα φθάσαμε μετά τις 18.00… νηστικοί… χωρίσαμε καθώς εγώ οι Δημήτρηδες και ο Κωστής έπρεπε οπωσδήποτε να ήμαστε Αθήνα το βράδυ. Το πρωί δουλειά. Οι υπόλοιποι ακολούθησαν ένα πιο αργό ρυθμό. Ο Ερρίκος γύρισε με το ΚΤΕΛ από την Ηγουμενίτσα, όπου έφτασε με τα χίλια ζόρια. Το BMW με οδική.
Με τα νεύρα μου στο όριο πλέον, μετά την ολοήμερη ταλαιπωρία δεν μπορώ να ανεχτώ ούτε τον Κωστή που αργεί χαρακτηριστικά μόλις πάτησε Ελληνική άσφαλτο. Τον βρίζω, με βρίζει και προχωράμε. Άσε που ήθελε να σταματά σε όλα τα βενζινάδικα να συμπληρώνει καύσιμο γιατί φοβόταν ότι δε θα φτάσει Αθήνα, λόγω των capital controls. Τρέλα….. Με μόνη στάση για ένα τοστ και ένα καφέ λίγο πριν το Αντίρριο στο γνωστό καφέ, φτάσαμε στην Αθήνα στις έντεκα παρά το βράδυ.
Τέλος καλό όλα καλά.

[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150629_224018%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]
[url=http://s936.photobucket.com/user/KONSTANTIN77/media/20150629_224031%20Medium.jpg.html:36e7rcjg]

Μετά από τέσσερα πλήρη ταξίδια στο εξωτερικό, νομίζω ότι αυτό ήταν το καλύτερο. Πολλές μοτοσικλέτες (μεγάλο ρίσκο), λίγα απρόοπτα, πολύ πολύ γέλιο. Δε θα άλλαζα ούτε μια μέρα από αυτό το ταξίδι. Εκπληκτικές πόλεις, άγρια βουνά, ιδανικοί δρόμοι, όμορφα χωριά, μοναδικά αξιοθέατα για όλα τα γούστα. Και τι δε κάναμε αυτές τις 10 ημέρες…. Μάλλον ξέρω τι δε κάναμε αλλά έχε χάρη…

Genesis"ΕΥΓΕ!!! ΑΞΙΟΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ!!! Να είστε καλά να κάνετε και άλλες τέτοιες μακρινές εξορμήσεις!! Μπράβο ρε φίλε!!! Άσχετο! το fazer το μπορντω με το ολοσωμο φεριγνκ μηπως έχει στο πλάι το νούμερο 48 ή 46??? και μπρος πισω ohlins???"

οhlins εχει, νουμερα δεν έχει στο πλαι

Άξιοι & εύγε σε όλους σας ! Πραγματικά μια εμπειρία ζωής που σπάνια (έως σπανιότατα) επαναλαμβάνεται μια τέτοιου μεγέθους εκδρομή και ειδικά για τα σημερινά Ελληνικά δεδομένα!

Κάτι που για τους Βόρειο-Ευρωπαίους είναι πολύ πιο κοινό να κάνουν εκδρομές κατά μήκος της Ευρώπης… και όχι μόνο!

ευχαριστούμε!
να πω τώρα οτι αυτη η εκδρομη κοστισε 700-750 ευρω, χωρις ιδιαιτερη σκεψη στα εξοδα, τρωγαμε και πίναμε όπου μας έκανε όρεξη. Επομένως δεν ειναι κατι που δεν μπορει να πραγματοποιησει καποιος...
ταξιδεψτε....είναι εύκολο και σας μένει για πάντα!

αν δείτε και προηγουμενα εκδρομικα που εχω αναρτήσει, η συγκεκριμένη πάρεα έχει βγεί εκτός συνόρων πολλές φορές τα 6-7 τελευταία χρόνια..

Αντε και στην επομενη.μπραβο παιδια.

Είσαι απλά καταπληκτικός. Φοβερές φωτογραφίες και αναλυτικότατη περιγραφή. Με βοήθησε τρομερά σε ταξίδι που σχεδιάζω σε Δαλματικές ακτές. Γνωρίζει κανείς εάν αρκεί η νέου τύπου ταυτότητα για Σερβία, Κροατία, Βοσνία και Μαυροβούνιο ή θα χρειαστώ διαβατήριο για κάποια; Ευχαριστώ.

Με ταυτότητα νέου τύπου (και λατίνικους χαρακτήρες) εισαι μια χαρά, πουθενά, πουθενά δεν είχαμε πρόβλημα.
Τα μέρη είναι φανταστικά, φευγα χωρίς φόβο.

Tigrisss";)
Με ταυτότητα νέου τύπου (και λατίνικους χαρακτήρες) εισαι μια χαρά, πουθενά, πουθενά δεν είχαμε πρόβλημα.
Τα μέρη είναι φανταστικά, φευγα χωρίς φόβο. "

Αυτό ήξερα και εγώ, όμως κάποιος μου είπε ότι με διαβατήριο περνάς σφαίρα ενώ με ταυτότητα καθυστερείς. Ισχύει αυτό και πόσο καθυστερείς;

δεν ισχυει.
οτι εγγραφο και αν εχεις, σε καθε συνορο σε καταγραφουν. αν οχι εσενα, το μηχανακι σιγουρα.

Tigrisss"δεν ισχυει.
οτι εγγραφο και αν εχεις, σε καθε συνορο σε καταγραφουν. αν οχι εσενα, το μηχανακι σιγουρα."

O.K. Σ' ευχαριστώ.

Καλησπέρα παιδιά και χρόνια πολλά. Γνωρίζει κανείς τι πληρώνουμε σε τελωνεία σε αυτές τις χώρες; Σερβία, Κροατία, Βοσνία και Μαυροβούνιο;