ταλαιπωρημενε και ευαισθητε μαγειρα μου...
στην αρχη ειχα τυψεις που, αρρωστο ανθρωπα, σε παρεσυρα να παρουμε τους δρομους και να βασανιστεις κ αλλο, σε αγνωστα μερη..
αλλα νομιζω οτι αξιζε λιγο τον κοπο η "ταλαιπωρια" σου...
η χαρα του δρομου και της συντροφιας και της αλληλεγγυης, ειναι πολυ σπουδαια συναισθηματα τελικα..
ηταν μεγαλη χαρα κ τιμη για μενα που ηρθες.. ακουγεται λιγο "βαρυ" αυτο, αλλα το νιωθω...
παντα με εμπνευση να εμφανιζεσαι και να μας συντροφευεις!!
:hug: :hug: :hug: