Sprinter"Αγαπητέ Αρη,
Γράφω απλώς δια να σας εφιστήσω την προσοχήν είς το ότι ' το καλούπι' είναι γένους ουδετέρου και ώς εκ τούτου το προσδιοριστικό επίθετο (επιθετικοποιημένη μετοχή, ακριβέστερα) πρέπει να είναι γένους ουδετέρου επίσης. Άρα 'το καλούπι' είναι υπάρχον και επ' ουδενί υπάρχων. Εάν το καλούπι ήτο γένους αρσενικού 'ο καλούπης' τότε, μια και η πρόταση σας χρησιμοποιεί το αντικείμενο είς την αιτιατικήν θα εγράφετο 'τον υπάρχοντα καλούπην'. Θέλω να πώ ότι ο τύπος 'υπαρχων' είναι εντελώς λανθασμένος εις κάθε περίπτωσην. Ορθότερον βεβαίως θα ήτο να εγράφατε 'το υφιστάμενο καλούπι' ή, έτι ορθοτέρως, 'το υφιστάμενο πρόπλασμα' αλλά ας μη υπερβάλλομεν.
Μη βασανίζεστε όμως με την χρήσην των μετοχών. Διατί δεν επιλέγετε να εκφραστείτε απλούστερα χρησιμοποιώντας την έκφρασην 'στο ίδιο καλούπι' ή τέλος πάντων περιφραστικώς όπως π.χ. 'στο καλούπι που ήδη υπάρχει' ?"
Ευχαριστω για την διορθωση. Δεν βασανιζομαι , απλα γραφω οπως συνηθιζω να μιλαω και μου αρεσει να ειμαι πληρως κατανοητος. Το κακο της υποθεσης ειναι πως με Ελληνικους χαρακτηρες εχω να γραψω απο το γυμνασιο (μιας που στο τεχ. λυκειο τα 'χα γραμμενα γενικοτερα...)Ετσι οπως καταλαβαινεις , υστερω αρκετα , γραμματικα και ορθογραφικα.
Ας ειναι καλα το φορουμ μας που -σχεδον- τα 2 τελευταια χρονια με "αναγκαζει" να γραφω Ελληνικα και ετσι υπαρχουν σοβαρες πιθανοτητες να μην ξεχασω να γραφω, γενικοτερα.
Επισεις σε ευχαριστω που με διορθωνεις , δειχνοντας ετσι πως ή με εκτιμας σαν ανθρωπο -αν αναλογιστω πως καθημερινα βλεπεις ενα σωρο χοντρα λαθη και δεν λες τιποτα- (εξαιρουνται τα καπελοτα) ή "σου την σπαω" στην προσπαθεια μου να μιλησω πιο σωστα.
Κοινως ... "
Αφου δεν το'χεις μωρε παπαρα τι το προσπαθεις , παλιοχωριατη. Μιλα απλα που μπορεις και δεν θα μας βγαζεις και τα ματια"
Επισεις θα το εκτιμουσα αν δεν χρησιμοποιουσες και καθαρευουσα, καθοτι σαν ανθρωποι παμε μπροστα και οχι πισω. Πιστευω πως ο καπεταν βακαλαος σε επηρεασε σε μεγαλο βαθμο.
Ευχαριστω και παλι , σου ειμαι υποχρεος.
================================================================================================
I have a simple philosophy: Fill what's empty. Empty what's full. Scratch where it itches.