H διαδρομή που δεν κάναμε ποτέ ''τότε'', 1 χρόνο κι ένα μήνα περίπου πριν, λόγω βλάβης μπαταρίας μοτοσυκλέτας εις εκ των συμμετεχόντων, και κατέληξε σε καφέ-ποτό-παγωτό κι ότι άλλο στο τέρας-πέτρα, έγινε σήμερα από εμένα... ανάποδα.
Βρέθηκα στην Χαλκίδα, με νέο απόκτημα που επανέφερα στην ζωή, για τελική δοκιμή των συστημάτων του, πριν φύγω για μακρύτερους προορισμούς.
Στον γυρισμό, αφενός βαριόμουν την Εθνική, αφετέρου ήθελα να δοκιμάσω και συμπεριφορές σε επαρχιακό δρόμο υπό συνθήκες ζέστης κ.ο.κ.
Και θυμήθηκα την διαδρομή που είχε προτείνει τότε, το τέρας χωρίς πέτρα.
Πλάκα είχε, οδηγικά δεν είναι καμιά motogp διαδρομή, δεν είναι και χάλια. Στο μεγαλύτερο κομμάτι η άσφαλτος είναι η τυπική επαρχιακή ελληνική. Ο δρόμος χρησιμοποιείται και από φορτηγά που κόβουν δρόμο από Ελευσίνα για Βόρεια Εθνική οδό, και είναι σε κάποια σημεία γυαλισμένος και κατσαρωμένος. Έχει όμως και λίγα φρέσκα κομμάτια, και κάποια που έχουν αποδεκτή πρόσφυση. Οι στροφές είναι κλειστές, οι ευθείες ελάχιστες και κοντές, και δεν λείπουν οι φουρκέτες. Δεν θα πας εκεί να πλαγιάσεις 45 μοίρες, θα πας να κάνεις ένα σβέλτο πέρασμα γκάζι-φρένο και μέχρι εκεί. Θέλει μοτό χωρίς πολύ βάρος μπροστά, και με καλό άρπαγμα στις μεσσαίες στροφές. SS με βάρος στον μπροστά τροχό και δύναμη ψηλά μόνο, -συγκριτικά- μειονεκτούν.
Σαν οπτική, είναι διαδρομή με ωραία τμήματα και θέα, αξίζει. Όχι κάτι διαστημικό, αλλά περνάς από βουνό και δάσος. Κρίμα που έχει καεί ένα τμήμα.
Χρονικά, δεν είναι μεγάλη διαδρομή. Φυσικά και δεν συγκρίνεται σαν χρόνος με την είσοδο στην Αττική από Εθνική οδό, αλλά δεν είναι και η Οδύσσεια του Θήβα-Ερυθρές-Βίλια-Ελευσίνα. Μέχρι να ζεσταθείς, έχεις φτάσει στην γνωστή διασταύρωση αλά North by Northwest του Hitchcock (σκηνή με το ψεκαστικό αεροπλάνο), στα Δερβενοχώρια, και σε άλλο τόσο μπαίνεις Αοδό.
Πλάκα είχε.
1748 μίλια >>> http://forcev4.blogspot.gr/2017/08/1748-miles.html
