14o 36ωρο οδοιπορικο αντοχης

Καλα να περασετε παιδια και χωρις απροοπτα !!!

Αντε και στα δικα μας ..

Πολυ ωραιες διαδρομες απ οτι ειδα !!

Περιμενουμε περιγραφη απ τους συμμετεχοντες !!

ΥΓ: υπαρχει καπου ολοκληρη η διαδρομη που κανατε σε χαρτη ?

haris"ΥΓ: υπαρχει καπου ολοκληρη η διαδρομη που κανατε σε χαρτη ?"

Από διπλανό φόρουμ.

"Διαδρομή Σαββάτου και τα πρώτα 200χμ της Κυριακής
http://ridewithgps.com/trips/243534

Η διαδρομή της Κυριακής ολόκληρη
http://ridewithgps.com/routes/406186
"
Έχει κάποια λαθάκια ειδικά στη 2η μέρα (εκεί που δείχνει ένα τρίγωνο μετά τη Ράμια στα Τζουμερκαλλα) αλλά πάνω-κατω μπορείς να δεις τι τραβήξανε...

Ευχαριστω Δημητρη!

λοιπον....
συνηλθαν λιγο τα χερακια μου απο ολο αυτο το ανελεητο στροφιλικι, οποτε νομιζω οτι κατι μπορω πλεον να γραψω..

αρχικα να πω οτι απο εδω μεσα, συναντησα Φυσικα τον Dennis G. ο οποιος αποδειχτηκε iron butt φουλ κ με τα ολα του! δεν τον ειδα στον τερματισμο, αλλα νομιζω οτι εφτασε νωριτερα απο μενα κ εφυγε. το ιδιο και ο Rory εκ Κρητης, οπου στον τερματισμο τον χαρηκα απιστευτα! κ μονο που τον κοιταζες, εβλεπες την ευτυχια ζωγραφισμενη στο προσωπο του!
επισης, παροντες κ δυνατοι, Galileos εκ Συρου, και Tasos εκ αθηνας με tiger.
κ εγω με το χαρχαλο..

οι περισσοτεροι εχετε ηδη παρει μια ιδεα του τι ζησαμε, διαβαζοντας αλλα φορουμ οπου ολοι κατι εκ ψυχης καταθεσαμε...
απλα θελω να πω οτι ηταν απο τα πιο δυσκολα πραγματα που εχω κανει ως τωρα στην ζωη μου...
οσο ευκολο ηταν το περσινο, τοσο σφιχτο και ζορικο ηταν ετουτο..

Πινδος.. Ηπειρος.. κ μονο που σκεφτεσαι το ταξιδι προς τα εκει, μαγευεσαι...
δεν ειχα παει ποτε, κ ετσι για μενα ηταν διπλη η χαρα..

αναχωρηση παρασκευη πρωι... στο χαλαρο, για εξοικονομηση δυναμεων.. ετσι λεγαμε.. που να φανταζομασταν ομως οτι κ ολες τις δυναμεις του κοσμου να χαμε, παλι δεν θα φτανανε!




Καρπενησι, ξενοδοχειο, φιλοι, χαβαλες, κοσμος γνωστος κ αγνωστος, ανθρωποι που ξερεις οτι θα τους δεις στανταρ εκει, τοπος συναντησης κ προσμονης..
ξενοδοχειαρα το Μοντανα, ξεκουραση και πολυ πρωινο ξυπνημα!









Σαββατο πρωι..
Αναχώρηση προς Φουρνα και Καρδιτσα.. ο Τυρναβος μπροστα μας… δρομοι ονειρεμενοι…



Ελασσόνα… στροφες ατελειωτες ήδη… φιδια οι δρομοι μεσα στα βουνα… περναμε μεσα από χωρια σχεδον ακατοικητα… κ το μονο που ακους είναι εξατμισεις κ μηχανακια να χανονται μεσα στο πρασινο…



Πιέρια Ορη… Βεροια, Ναουσα, Σκυδρα, Εδεσσα… μεσα από επαρχιακους βουνισιους δρομους.. Το Σελι μαγικο… ο ηλιος εκει μεσα δεν φτανει, τα δεντρα καλυπτουν τα παντα..






Η κουραση εχει αρχισει να γινεται αισθητη… σχεδον ακατανικητη..
Αναβαση στο Βερμιο.. Στο Νυμφαιο εχει καθοριστει σημειο για να μας δωσουν το δευτερο road book που θα μας εφτανε ως τις Πρεσπες.. άλλα 350χλμ σφιχτου δρομου...
Εγώ φτανω πολύ κουρασμενη, αποφασιζω να μην ακολουθησω την υπολοιπη διαδρομη… μπορουσα να παω ως την φλωρινα, αλλα δεν ημουν σίγουρη ότι θα καταφερνα να γυρισω.. οποτε, αλλαγη πλανων, βρισκω δρομο για εγνατια, κ το κοβω καρφι για Γιαννενα..

Ονειρευομουν ήδη ένα ισιωμα να βαλω την πλατη μου..

Η μερα ηταν πολύ δυσκολη, 600+ χλμ για μενα, όχι τοσα πολλά μα απιστευτα σφιχτα, κ δύσκολα.. δεν προλαβαινα να απορροφησω τις εικόνες που περναγαν γυρω μου…

Γιαννενα… κουραση απιστευτη, αλλα το χαμογελο μεγαλο!

Ειδα μερη μαγικα.. ήθελα να δω κ αλλα, μα δεν τα καταφερα..
Υποσχεθηκα στον εαυτο μου ένα ακόμα ταξίδι προς τα κει.. αλλα όχι τρεχοντας ετσι!!!!

Αργα το βραδυ, καταφτανουν κ οι βραδινοι «δυνατοι παικτες» που πηγαν κ γυρισαν από Πρεσπες. …. 900+ χλμ…

Κυριακη.. καινουρια μερα…
Προβλεποταν πιο δυσκολη ισως…
Λιγοτερα χλμ, αλλα δυσκολοτερη διαδρομη…
Το ποσο δυσκολη, το καταλαβα στην πορεια…



Αναχώρηση προς Κεντρικο Ζαγορι, Παπιγκο…
Ένα ονειρο!!!







φτανουμε Βασιλιτσα και χαζευω με το χιονι κ την φυση...








ποταμια, γεφυρια, αγελαδες, χελωνες, γαιδουρια, κατσικια, τσοπανοσκυλα (καλα που δεν ειχα βαλει ακόμα τις ανοιχτες εξατμισεις.. )…

αλλα και δρομοι γκρεμισμενοι, χαλικοδρομοι, κοτρωνες μεσα στην μεση του δρομου, νεροφαγωματα, όλα, ότι μπορειτε να φανταστειτε εκει ηταν!!!!
Εβλεπα στους χαλικοδρομους δίπλα μου να περνανε τα gs k ta Ktm αερα, κ ήθελα να ουρλιαξω! Ζηλευα!!!! Εχασα πολύ χρονο σε κακιστα σημεια των δρομων….

Οσο ανεβαιναμε προς Τυμφη, ο δρομος χειροτερευε…

Βαλια Καλντα… περιμενα μπας κ βγει καμια αρκουδα, αλλα το σωσαμε…

Περιοχες natura… να θες να κατεβεις απ το μηχανακι να κάνεις ένα τσιγαρο μεσα στον πνευμονα της φυσης, κ να φοβασαι μην σου σκασει κανενα τσοπανοσκυλο.. εκει δεν σε σωζει τιποτα όμως!



Κατηφοριζοντας προς το Ανατολικο Ζαγορι, τα νευρα μου ειχαν γινει σμπαραλια, η ψυχολογια μου πατος, η παρεα μου αφαντη, αλλοι μπρος αλλοι πισω, κ η βενζινη μου ειχε εξανεμιστει…
Μεχρι να περασω κ την Βοβουσα και το Φλαμπουραρι, ειχαν εξαντληθει όλα τα ψυχικα κ υλικα αποθεματα που υπηρχαν… κατηφοριζοντας, ψιλομενω από βενζινη…

Στο ιδιο σημειο, βρισκω κ αλλους που εχουν παθει ακριβως το ιδιο.. παρηγορια στον αρρωστο!!
Να ναι καλα τα παιδια με τα GS κ τα τεραστιων διαστασεων αποθεματα τους, μας βοηθανε ώστε να βρουμε το επομενο βενζιναδικο.


Λιμνη Αωου… Και το κοβουμε για Μετσοβο μπας κ βρουμε βενζινη…



Δεν σπρωχναμε, ευτυχως, το βολεψαμε μια χαρα!!
Βενζινη κ φυγαμε…

Ειχαμε χασει πολύ ωρα όμως, κ πολύ κουραγιο…
Διαδρομη προς Τζουμερκα…
Η κουραση μας, παλευε με την λαχταρα για δρομο…















Μπροστα μας απλωνονταν Σιρακο , Καλαρυτες.. Χιονισμενοι…







Καποια στιγμη, οι δυναμεις εγκαταλειπουν…
Βρισκουμε κεντρικο δρομο κ επιστροφη από Δομοκο για Καμμενα Βουρλα, που ηταν κ ο τερματισμος..

Αιώνας μου φανηκε η εθνικη, από δομοκο κ μετα…

Εντυπωσεις.. και συμπερασματα ενος hardcore 36ωρου στα βουνα της Πινδου


1. Αμα δεν εχεις ψυχολογια καλη, δεν κάνεις τιποτα λεμε!!! Ότι μηχανακι κ να χεις, δε πα να σαι ο ροσσις… αγγουρια.. θα σε φανε οι Λυκοι στα βουνα με τις αρκουδες.. μηδεν… αρα… αμα πας ταξίδι, βολτα, καταδρομικη, στροφιλικια, ΦΤΙΑΞΕ πρώτα την ψυχολογια σου… αλλιως κατε σπιτι σου…


2. Ο κοσμος που πάει σε τουτα τα ιβεντς, δεν είναι καλα… καποιο κουσουρι θα χει σιγουρα.. κ αυτοι κ εγώ μαζι τους… μετα από όλο αυτό το πραγμα που ζησαμε, αλλοι περισσοτερο, αλλοι λιγοτερο, αλλοι καθολου (φοβηθηκαν απ την αρχη κ κατσανε στο ξενοδοχειο να κανουνε σπα… ), σκαγαμε ολοι στα καμμενα βουρλα με ένα χαμογελο μεχρι τα αυτια… κ μια ικανοποιηση απιστευτη… αυτή η χαρα του δρομου… κάτι μαγικο εχει τελικα…


3. Ειδα αλληλεγγυη, ειδα φιλιες, ειδα αδερφια να ταξιδευουν μαζι, ειδα ανθρωπους που αυτό ηταν το πρωτο τους 36ωρο να τερματιζουν κ να λένε «θα ξαναρθω κ του χρονου». Ειδα κ αλλους βεβαια, παλιους κ νεους, που λεγανε «δεν το ξανακανω, δεν ξαναρχομαι». Ειχαμε ποικιλια αποψεων, δεν λεω…


4. Αμα το μηχανακι σου ζυγιζει 240 κιλα, εχει τιμονι-wanna-be-clipon, μαρσπιε πισω, εσυ εισαι αγυμναστος, και η παρεα σου είναι κατά βαση καγκουρες, τοτε ΚΑΤΣΕ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ. …ή οκ, πηγαινε, αλλα μην γκρινιαζεις… Με αυτά τα προσοντα, δεν θα στριψεις ποτέ όπως ξερεις κ όπως θα πρεπε, κ δεν θα εξοικονομησεις δυναμεις για να βγαλεις ολη την διαδρομη του road book. Παθαινουμε κ μαθαινουμε!


5. Αμα σου εχει χαλασει το mp3, κανε κάτι να το φτιαξεις πριν πας… ή τουλαχιστον, βαλε εξατμισεις.. ο υπνος στα βουνα μπορει να ερθει για πλακα…


6. Όταν ημουν μονη μου, εχανα το κουραγιο μου.. όταν εβρισκα τα παιδια, ως δια μαγειας, το ηθικο αναπτερωνοταν σε χρονο dt. Απιστευτη αισθηση….


7. 36ωρο= ψυχαναλυση, εσωτερικη αναζητηση, ορισμος οριων, τεσταρισμα αντοχων, τεσταρισμα μηχανης, εικόνες, μυρωδιες, συναισθηματα..


8. Ταλαιπωρηθηκα… κατεβασα κάτι καντηλια από τα νευρα μου… μου ρθε να κλωτσησω το μηχανακι μου ουκ ολιγες φορες.. αλλα αν με ρωτησεις αν θα το ξανακανα… νομίζω ότι θα σου απαντησω ότι, ναι, θα το ξαναεκανα… αλλα με ένα μεγαλυτερο χαμογελο στα χειλη… κ χωρις αγχος.. ισως κ με αλλο μηχανακι...

να μαστε ολοι καλα, κ του χρονου ακομα καλυτερα!!


Rory...
Τασο, περαστικα.. εμαθα οτι δεν την γλιτωσες την βρογχιτιδα...


αυτα απο μενα...
αρκετα σας ζαλισα ε??
οποιος αντεξει κ το διαβασει ολο, να ερθει κ 36ωρο.. it was a good practice...

Πολύ ωραίο ποστ ευχαριστούμε που μας "μετέδωσες" έστω και μια γεύση απο την ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα του event
Οπως το αντιλήφθηκα εγω (που είμαι απο τους απέξω), για να αντεπεξέλθει κανείς και να χαρεί την εμπειρία θα πρέπει να διαθέτει:
α) αξιοπρεπές-αξιόπιστο μηχανάκι
β) μια δόση "μαζοχισμού"(καλώς εννοούμενου )
γ) κοινωνικότητα
δ) ικανοποιητική μυοσκελετική αντοχή
ε)φυσιολατρία
στ) ψυχική ηρεμία
και πανω απο ολα
αγαπη για το χόμπι
ευγε συμφορουμίτισα

Ρε Κοκκινοπόδαρε....

Αλλιώς μας τα λεγες μερικα ποστο πιο πίσω

bravissima bonnita mia!!!

απίστευτα δυνατό, γεμάτο, "ζεστό" περιγραφικά και συναισθηματικά ποστάκι (παρόλα τα βουνά, τα χιόνια κ τις παραλίγο αρκούδες)!
τρελή είσαι..! αυτό το ξέραμε και πρίν !! αντε και του χρόνου με καλύτερη ψυχολογία!!

Cpt. Haddock"Ρε Κοκκινοπόδαρε....

Αλλιώς μας τα λεγες μερικα ποστο πιο πίσω "

χαχα διατηρω μια επιφυλαξουλα ακομα ΑΛΛΑ ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ , οι φωτος και η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ της bonnie με οδηγούν στο μονοπάτι της αναθεώρησης ποιος ξέρει, μπορεί του χρόνου να μαι κι εγω εκεί